Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ Όλο και πιο ανησυχητικά γίνονται για την Τουρκία τα σημάδια που φθάνουν τόσο από τις ΗΠΑ αλλά και από την Μόσχα, για τον ρολό που επιφυλάσσουν στο Κουρδικό στοιχείο της Συρίας, ενόψει της τελικής επίθεσης εναντίον του ISIS βάζοντας έτσι υποθήκες για αναβαθμισμένη συμμετοχή και διεκδικήσεις στην μεταπολεμική Συρία αλλά και στον νέο χάρτη που διαμορφώνεται στην Μέση Ανατολή. Οι Αμερικανοί συνεχίζουν να στηρίζουν τους Κούρδους της Συρίας, τους οποίους η Τουρκία ταυτίζει με το ΡΚΚ, ενώ και η Μόσχα φρόντισε να στείλει τα μηνύματα της φιλοξενώντας συνέδριο σχεδόν όλων των κουρδικών οργανώσεων και ομάδων, (μεταξύ αυτών και του ΡΚΚ) με θέμα την προώθηση των «δικαιωμάτων του Κουρδικού Έθνους» στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στην Μέση Ανατολή. Η επίσκεψη μάλιστα του προέδρου της Επιτροπής Άμυνας της Γερουσίας και ισχυρότατου παράγοντα του ρεπουμπλικανικού κόμματος Τζον Μακέιν στην Βόρειο Συρία και οι επαφές του με τους Κούρδους του YPG, προκάλεσαν παγωμάρα στην Τουρκία. Οι σχεδιασμοί του Πεντάγωνου που είχαν ξεκινήσει από την Προεδρία Ομπάμα προέβλεπαν αναβαθμισμένο ρόλο στους κούρδους του YPG (το οποίο η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση) στις επιχειρήσεις εναντίον του ISIS στην Συρία. Ο πρόεδρος Τραμπ εχει ζητήσει και αναμένεται εντός των επομένων τριών εβδομάδων να του παραδοθεί ολοκληρωμένο σχέδιο επίθεσης για την εξόντωση του ISIS και παρά τις έντονες παρεμβάσεις της Άγκυρας και του ίδιου του Ερντογάν, δεν εχει αποκλεισθεί από τους σχεδιασμούς η συμμετοχή του YPG καθώς είναι η πιο αξιόμαχη δύναμη στο συριακό έδαφος εκτός του συριακού Στρατού. Η Τουρκία γνωρίζοντας ότι δύσκολα θα γινόταν αποδεκτή η διεύρυνση των επιχειρήσεων των τουρκικών δυνάμεων στο συριακό έδαφος, πρότεινε την ενίσχυση των αμερικανικών δυνάμεων, κάτι που είναι μάλλον απίθανο να αποδεχθούν οι Αμερικανοί. Πάντως η Ουάσιγκτον θέλει να αποφύγει την ρήξη με την Τουρκία και αναμένεται εφόσον αποφασισθεί η ενίσχυση των Κούρδων του YPG να υπάρξουν διαβεβαιώσεις ότι η (αραβική) πόλη της Ράκκας μετα την απελευθέρωση της, δεν θα παραμείνει στους Κούρδους. Πάντως όπως όλα δείχνουν οι Κούρδοι της Συρίας επιδιώκουν σε πρώτη φάση με την νομιμοποίηση τους μέσω της αναβαθμισμένης συμμετοχής στον πόλεμο εναντίον του ISIS, να θέσουν τις βάσεις για την δημιουργία αυτόνομης περιοχής στην Βόρειο Συρία, στα πρότυπα της Κουρδικής Αυτόνομης Περιοχής στο Βόρειο Ιράκ… Αντιπρόσωποι από τέσσερα κόμματα από το ευρύτερο Κουρδιστάν συναντήθηκαν σε Συνέδριο που οργανώθηκε στην Μόσχα για να συζητήσουν το μέλλον του Κουρδικού Έθνους στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται στην Μέση Ανατολή υπό το πρίσμα του αγώνα εναντίον του ISIS στην Συρία και στο Ιράκ όπου οι κουρδικές δυνάμεις έχουν σημειώσει σημαντικές επιτυχίες και αποτελούν την αιχμή του δόρατος στις επιχειρήσεις εναντίον των τζιχαντιστών. Στο Συνέδριο συμμετείχαν εκπρόσωποι της Πατριωτικής Ένωσης του Κουρδιστάν (PUK) και της Κίνησης GORRAN από το Ιρακινό Κουρδιστάν, εκπρόσωποι του Κόμματος Δημοκρατικής Ενότητας (PYD) από το Συριακό Κουρδιστάν (Rojava) και δυο τούρκοι βουλευτές από το κόμμα HDP μια εκ των οποίων είναι η ανιψιά του Οτσαλαν, Ντιλεκ. Το θέμα του Συνεδρίου, «Ο πόλεμος και η Νέα Δομή της Μέσης Ανατολής», είναι ενδεικτικό της κινητικότητας που υπάρχει μεταξύ των Κουρδών που συνεχίζουν να ζουν διασκορπισμένοι σε τέσσερις χώρες. Οι συμμετέχοντες στο Συνέδριο δήλωσαν ότι θέλουν να στείλουν το μήνυμα στις μεγάλες δυνάμεις σχετικά με το μέλλον των κουρδικών εδαφών επισημαίνοντας την σημασία της ενωμένης παρουσίας των Κούρδων στην ραγδαία αλλαγή του χάρτη της Μέσης Ανατολής. Ο εκπρόσωπος των Κούρδων του Ιράκ δήλωσε ότι το Κουρδικό Έθνος πρέπει να ανασυγκροτηθεί, πρέπει να είναι ενωμένο, ώστε να μην επαναληφθεί αυτό που συνέβη μετα τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο με την Συμφωνία «Sykes-Picot», την γαλλοβρετανικη συμφωνία η οποία σχεδίασε τα σύνορα που διαμοίρασαν τα Κουρδικά εδάφη στο Ιράν, στο Ιράκ, στην Συρία και στην Τουρκία. Όσο το κουρδικό Έθνος και τα κόμματα μείνουν ενωμένα τόσο πιο εύκολα θα δοθεί η ευκαιρία για να εξασφαλίσει τα δικαιώματα του, είπε ο εκπρόσωπος του PUK και αναφέρθηκε στα γνωστά γεγονότα όταν οι Κούρδοι Πεσμεργκα από το Ιράκ, αναπτύχθηκαν στο Κομπανι (στην Βόρειο Συρία) με απόφαση του Κοινοβουλίου του Κουρδιστάν και πήραν μέρος στην απελευθέρωση της πόλης από το ISIS. Με τον ίδιο τρόπο οι κούρδοι ένοπλοι (της Συρίας) υποστήριξαν την επιχείρηση των Πεσμεργκα για την απελευθέρωση του Σινγκαλ, την προστασία του Κιρκούκ και άλλων περιοχών. Το μήνυμα όμως ήταν και για την Μόσχα καθώς όπως ανέφεραν οι διοργανωτές, η Ρωσία που είναι σημαντικός παίκτης στην περιοχή θα πρέπει να αντιληφθεί ότι οι Κούρδοι Πεσμεργκα και οι αντάρτες (στην Συρία) είναι ο υπ’ αριθμον «Ένα» σύμμαχος εναντίον των εξτρεμιστών και είναι προς το συμφέρον και των Κούρδων και της Μόσχας να εργασθούν από κοινού για τη νέα Μέση Ανατολή. Στο Συνέδριο έστειλε μήνυμα, καθώς δεν μπόρεσε να φθάσει στην Μόσχα ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος του Ιρανικού Κουρδιστάν (PDKI η HDKA) με το οποίο διαβεβαιώνει ότι «Οι Κούρδοι είμαστε ένας λαός και το Κουρδιστάν είναι Ένα»… Στο Συνέδριο δεν συμμετείχε το KDP το ισχυρότερο κόμμα του ιρακινού Κουρδιστάν του οποίου ηγείται ο Μασουντ Μπαρζανι, ο οποίος εχει σχεδόν εχθρικές σχέσεις με το PKK. Ο ίδιος ο πρόεδρος του Ιρακινού Κουρδιστάν Μεσουντ Μπαρζανι εχει ανοικτό δίαυλο με την Άγκυρα ενώ «παίζει» με ιδιαίτερη ευελιξία με την Βαγδάτη αλλά και με την Τεχεράνη. Σε ότι αφορά μάλιστα το Ιράκ ο Μπαρζανι εχει απειλήσει ότι αν επιχειρηθεί να επιστρέψει ο πρώην πρόεδρος Μαλίκι και να περιορισθεί η αυτονομία των Κουρδικών περιοχών, θα ενεργοποιήσει την απόφαση του Κοινοβουλίου για ανεξαρτητοποίηση … Η Άγκυρα θεωρεί ότι ο Μπαρζανι μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στο PKK και στο PYD τις οποίες θεωρεί τρομοκρατικές οργανώσεις και ο ιρακινός κούρδος ηγέτης θα επισκεφθεί την τουρκική πρωτεύουσα σήμερα για συνομιλίες με την τουρκική ηγεσία. Ο Μπαρζανι σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, ενόψει της επίσκεψής μίλησε με θερμά λόγια για τον Ταγιπ Ερντογάν λέγοντας ότι είναι ο μόνος ηγέτης που μπορεί να φέρει την συμφιλίωση μεταξύ των Τούρκων και των Κουρδών, αλλά άγγιξε μια ευαίσθητη χορδή για το τουρκικό καθεστώς. Ο κ. Μπαρζανι δήλωσε ότι θα θέσει στις συνομιλιες του στην Άγκυρα την απελευθέρωση των φυλακισμένων βουλευτών και πολιτικών του φιλοκουρδικού κόμματος HDP. Ο «πολυμήχανος» κούρδος ηγέτης του Ιράκ είχε προσφερθεί την περασμένη εβδομάδα σε συνέντευξή του στον LeMonde κατά την επίσκεψη του στο Παρίσι που συναντήθηκε με τον πρόεδρο Ολάντ, να μεσολαβήσει μεταξύ της Αγκύρας και του PKK, εφόσον αυτό του το ζητήσει η τουρκική ηγεσία. Στην επίσκεψη του στην Άγκυρα στην ατζέντα θα βρεθεί η ασφάλεια των συνόρων, η οικονομία, πολιτιστικά και ανθρωπιστικά ζητήματα. Μεγάλο αγκάθι φυσικά είναι και η παρουσία των τουρκικών δυνάμεων στο Ιρακινό έδαφος αλλά και ο ρόλος των κουρδικών δυνάμεων στην τελική επίθεση εναντίον της πρωτεύουσας του ISIS, στην Ράκκα της Συρίας. Μέσα σε αυτό το σκηνικό η αγωνία του κ. Ερντογάν δεν περιορίζεται μόνο στην Κουρδική «κινητικότητα» στην Μέση Ανατολή και στην σύγκρουση με το ΡΚΚ, αλλά και στον αντίκτυπο που θα έχουν στην εκλογική συμπεριφορά των Κούρδων της Τουρκίας στο Δημοψήφισμα του Απρίλιου, που η κουρδική ψήφος είναι καθοριστική για την νίκη του Ερντογάν. Πηγή: Κουρδικές «νάρκες» στον δρόμο του Ερντογάν: Το μέλλον του Κουρδιστάν συζητήθηκε στη Μόσχα! http://mignatiou.com/2017/02/kourdikes-narkes-ston-dromo-tou-erntogan-to-mellon-tou-kourdistan-sizitithike-sti-moscha/

Πριν από 25 τόσα χρόνια, επί Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η μαθηματική αποτύπωση της κοροϊδίας ήταν εκείνο το απίθανο 0+0 ίσον… 14%!

Σήμερα, σε συνθήκες… «Αριστεράς», ο πασοκισμός, αυτό το αειθαλές μοντέλο παραποίησης της αλήθειας – είτε κυβερνούν οι μεν, είτε κυβερνούν οι δε – εκφράζεται έτσι: Σας αυξάνουμε τους φόρους (κι άλλο), σας μειώνουμε τις συντάξεις (κι άλλο), αλλά το αποτέλεσμα θα είναι… «δημοσιονομικά ουδέτερο»!

Οι κύριοι της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, αυτοί που έκαναν τις «κόκκινες γραμμές» τους ροζ κομφετί κορδελίτσες για το καρναβάλι, έβαλαν την κατ΄αρχήν υπογραφή τους σε ένα ακόμα πακέτο κοινωνικής ανθρωποφαγίας και πάνε να το περάσουν κλίνοντας σε όλες τις πτώσεις την λέξη «αντισταθμίσματα».

Αλήθεια, ποιο είναι το «αντιστάθμισμα» στη βαρβαρότητα; Τι λέει το «αριστερό» εγχειρίδιο του Τσακαλώτου; Τι λέει ο καθρέφτης του κ.Τσίπρα; Ο ίδιος καθρέφτης μέσα από το οποίο μας ζήτησε ο υπουργός του, ο κ.Νίκος Παππάς, να δούμε τα πράγματα;…

Κι αφού ό,τι κάνουν θα είναι «δημοσιονομικά ουδέτερο», αφού όπως λένε «για κάθε ένα ευρώ που θα παίρνουν, ένα ευρώ θα δίνουν», τότε γιατί το κάνουν; Για να κινείται το χρήμα;

Οι πάντες αντιλαμβάνονται. Όντως. Ένα θα παίρνουν κι ένα θα δίνουν. Το ερώτημα είναι από ποιους θα παίρνουν και σε ποιους θα δίνουν. Αλλά αυτό το ερώτημα έχει απαντηθεί. Εφτά χρόνια τώρα.

Για μια ακόμα φορά βαφτίζουν το κρέας – ψάρι. Και τον δεσπότη – Παναγιώτη. Ωστόσο, και παρότι ακολουθούν την πεπατημένη όλων των προηγούμενων, θα πρέπει να τους αναγνωρίσουμε ότι έχουν προσθέσει νέα «ποιοτικά» στοιχεία στο σπορ της πολιτικής απάτης και στην ορολογία της πολιτικής εξαπάτησης. Θυμίζουμε:

• «Πρόγραμμα γέφυρα»: Έτσι αποκάλεσαν από την έναρξη της διακυβέρνησής τους, την πρώτη τους υπογραφή κάτω από τα προηγούμενα Μνημόνια (που θα τα «έσκιζαν) με την οποία άνοιγαν τον δρόμο για το τρίτο.
• «Δημιουργική ασάφεια»: Έτσι αποκάλεσαν την πορεία της καταστροφικής σαφήνειας, όταν πια μας ξεφούρνισαν πόσο καλό ήταν το «70% του Μνημονίου» (που θα το «έσκιζαν») και ξεκίνησαν να διακηρύττουν την αξία του «λιτού βίου». Έπειτα ήρθαν τα… γεμιστά της κυρίας Φωτίου.
• «Έντιμος συμβιβασμός»: Έτσι αποκάλεσαν την διαδικασία των περίφημων «17 ωρών» της «αριστερής» τους διαπραγμάτευσης, αφού είχαν πια ξεπουλήσει και το δημοψήφισμα, αποδεικνύοντας πως όταν η πολιτική αναισχυντία φτάσει στον κατήφορο τότε δεν υπάρχει πάτος.
• «Πρόγραμμα»: Έτσι βάφτισαν την τρίτη Μνημονιάρα. Ένα Μνημόνια «να», με το συμπάθιο. Αλλά γι΄ αυτούς δεν ήταν Μνημόνιο. Ήταν «πρόγραμμα»…
• «Αντίμετρα»: Είναι η νέα τους εφεύρεση. Ναι, λένε, θα επιβάλουμε νέα μέτρα (αυτά που δεν θα επέβαλαν), αλλά θα τα αντισταθμίσουμε με… «αντίμετρα»! Σαν τους κονκισταδόρες. Έκλεβαν, αλλά έδιναν «αντίμετρα». Μοίραζαν καθρεφτάκια.

Φυσικά ενδιάμεσα στις παραπάνω κεντρικές «ομορφιές», είχαμε και έχουμε πλήθος ορεκτικών:

Κάνανε την τρόικα (που θα την έδιωχναν) «θεσμούς». Κάνανε το 99ετές (!) ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας «αξιοποίηση». Κάνανε το φιλοδώρημα των 300 ευρώ στους συνταξιούχους «13η σύνταξη»! Την κωλοτούμπα την κάνανε «ρεαλισμό». Και«αντίσταση»!

Είναι προφανές ότι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από την πάγια τακτική των προηγούμενων που επί 40 χρόνια την λιτότητα την βάφτιζαν… «σταθεροποίηση». Την αποστέρηση του λαού από εισοδήματα… «διόρθωση». Την ισοπέδωση… «ανάπτυξη». Την καταστροφή…«σωτηρία».

Το μόνο που απομένει πια στο πλαίσιο της χυδαίας προπαγάνδας τους είναι να εμφανιστούν ενώπιον των «ιθαγενών» και να ορίσουν με νέο τρόπο το νόημα και της λέξης«ξετσιπωσιά».

Διότι αν το να μειώνεις το αφορολόγητο (κι άλλο), το να μειώνεις τις συντάξεις (κι άλλο), το να σακατεύεις τις εργασιακές σχέσεις (κι άλλο) είναι κατιτίς το «δημοσιονομικά ουδέτερο»,ε τότε και η «ξετσιπωσιά» δεν είναι έλλειψη φιλότιμου, ντροπής και συστολής. Μια απλή δερματίτιδα θα είναι…
Του Νίκου Μπογιόπουλου

*Πηγή:enikos.gr

Του Γιώργου Μαυρωτά 

Αν υπάρχει μια εθνική επανάσταση που πρέπει να γίνει σήμερα στη χώρα είναι για να αποτινάξει το ζυγό του πελατειακού συστήματος. Κατά τη γνώμη μου το πελατειακό σύστημα είναι από τα βασικά αίτια της κρίσης αλλά και της αδυναμίας αντίδρασης της χώρας σε αυτήν εδώ και 7 χρόνια. Αν ξύσεις κάθε παθογένεια της ελληνικής πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας θα βρεις από κάτω το πελατειακό κράτος, το οποίο μάχεται την αξιοκρατία, τις ίσες ευκαιρίες, τις ανοικτές διαδικασίες.

Οι λόγοι είναι ότι το πελατειακό σύστημα βλάπτει:

* Τον δημόσιο τομέα γιατί παρακάμπτει την αξιοκρατία. Χωρίς αποτελεσματικό δημόσιο τομέα καμία χώρα δεν μπορεί να αναπτυχθεί.

* Τον ιδιωτικό τομέα γιατί (α) απομυζάται προκειμένου να καλυφθούν οι πελατειακές σχέσεις του δημόσιου τομέα (β) κάνει την επιχειρηματικότητα κρατικοδίαιτη (οι πελάτες δεν είναι μόνο πολίτες, είναι κι επιχειρήσεις) νοθεύοντας τον ανταγωνισμό (γ) εμμέσως από την αναποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα (πρώτο σημείο) που παίζει τον ρόλο τοποτηρητή για την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα.

* Το ίδιο το πολιτικό σύστημα όπου επιβιώνουν και μακροημερεύουν όσοι είναι καλοί στις πελατειακές σχέσεις κι όχι οι πραγματικά ωφέλιμοι για τη χώρα.

* Το νομοθετικό έργο με τις χιλιάδες πελατειακές παρεμβάσεις και ρουσφετολογικές διατάξεις 

* Τη νοοτροπία του πολίτη όπου καλλιεργείται η αντίληψη ότι προχωράς ανάλογα με τη γνωριμία σου και όχι την αξία σου

* Το διανοητικό μας ισοζύγιο ενισχύοντας το brain drain που έχει ως μία από τις βασικότερες αιτίες του την αναξιοκρατία ως συνέπεια του πελατειακού συστήματος. 

Ειδικά για το τελευταίο, θα αναφέρω μια από τις χιλιάδες ιστορίες που θα μπορούσαν να μας διηγηθούν οι νέοι μας που έχουν φύγει στο εξωτερικό. Μια Ελληνίδα φυσικός στην Αγγλία καταλαμβάνει τη θέση επικεφαλής του Τομέα Επιστήμης σε Αγγλικό σχολείο. Απλώς και μόνο με την παρουσία και τη δουλειά της που αξιολογήθηκε έναντι άλλων συνυποψήφιών της. Χωρίς κομματικά ραβασάκια, χωρίς μπάρμπα στην Κορώνη με την αξία της και μόνο. Πώς να γυρίσει αυτή η κοπέλα στην Ελλάδα, όταν για την οποιαδήποτε θέση ξέρει ότι δεν θα μετρήσει το CV της, αλλά οι κομματικές ή τυχόν άλλες συστάσεις; 

Μέσα στο πελατειακό σύστημα εντάσσεται και η στρεβλή αντίληψη ότι το κράτος είναι το φέουδο των εκάστοτε κυβερνώντων. Με στρατιές μετακλητών υπαλλήλων δημιουργείται ένα "πραιτωριανό" δημόσιο μέσα στο δημόσιο, βραχυκυκλώνοντας ακόμα περισσότερο τις λειτουργίες του. Και το ερώτημα είναι: θέλουμε ένα δημόσιο στην υπηρεσία του πολίτη ή ένα δημόσιο που θα είναι πάρκινγκ των ρουσφετιών του πολιτικού συστήματος; Γιατί αν θέλουμε το πρώτο, θα μεριμνήσουμε ώστε να μην έχουμε ελλείψεις στην πρώτη γραμμή και πλεονάσματα στα μετόπισθεν.

To πελατειακό σύστημα είναι δυστυχώς βαθιά ριζωμένα στην αντίληψη του Έλληνα. Κακή επίδραση μιας ανατολίτικης νοοτροπίας όπου κυριαρχούν οι κλειστοί θεσμοί με τις γνωριμίες κι όχι οι ανοιχτοί θεσμοί με τους κανόνες. Όμως θα πρέπει κι ο πολίτης να δει τη συνολική εικόνα κι όχι μυωπικά μόνο το μικροπεριβάλλον του. Να μην ψηφίζει αυτόν που θα "τον βολέψει", αλλά αυτόν που θα του ανοίξει τον δρόμο για να τρέξει. Γιατί αλλιώς, θα εξαρτάται κάθε φορά από τον "πατρώνο" κι όχι από τις ίδιες τις δυνάμεις του. 

Το βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα του Ποταμιού είναι το αντιπελατειακό του στίγμα καθότι δεν έχει "σκελετούς" στην πελατειακή ντουλάπα. Με δυνατό, καθαρό, καταγγελτικό λόγο σε κάθε ευκαιρία. Το ερώτημα είναι πόσοι στην κοινωνία θεωρούν ότι το πελατειακό σύστημα είναι πρόβλημα. Για κάποια κόμματα μάλιστα όχι μόνο δεν είναι πρόβλημα, αλλά είναι η λύση για την πολιτική τους επιβίωση. Βλέποντας μάλιστα και τις τροπολογίες στη Βουλή, ή τις ερωτήσεις και τις αναφορές κομμάτων και βουλευτών θα καταλάβετε ότι το πελατειακό σύστημα ζει και βασιλεύει. Ακόμα και οι μετεγγραφές φοιτητών έχουν καταντήσει "πεδίον δόξης λαμπρόν" πελατειακών πρακτικών "ξεχειλώνοντας" τον νόμο που μόλις πέρσι ψηφίστηκε.

Τι μπορούμε να κάνουμε τώρα όμως; Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία κραδαίνοντας τη ρομφαία που θα αποκεφάλιζε τον "δράκο" του πελατειακού συστήματος που είχαν θρέψει ανελλιπώς οι προηγούμενοι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αυτό στα λόγια όμως, γιατί στα έργα αποδείχθηκε ο καλύτερος φίλος του, που συνεχίζει επιμελώς να τον ταΐζει. Το πελατειακό σύστημα μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με μια οριζόντια συμμαχία των προοδευτικών δυνάμεων του τόπου, γιατί οι μεγάλες αλλαγές θέλουν και μεγάλες συναινέσεις. Να προωθηθούν οι διαδικασίες διαφάνειας κι αξιοκρατίας (ΑΣΕΠ, Διαύγεια, OpenGov, Μητρώο Επιτελικών Στελεχών κλπ) κι όχι να υποσκάπτονται εκ των έσω, από τους ίδιους που τις νομοθέτησαν. 

Η μάχη που πρέπει να γίνει σήμερα στην Ελλάδα δεν είναι εναντίον της αριστεράς ή εναντίον της δεξιάς αλλά εναντίον του πελατειακού κράτους που είναι οριζόντιο και στην αριστερά και στη δεξιά. Και σ’ αυτή τη μάχη το Ποτάμι είναι στην πρώτη γραμμή κι όχι κρυμμένο στα μετόπισθεν κλείνοντας το μάτι σε πελάτες-ψηφοφόρους… 

* Ο κ. Γιώργος Μαυρωτάς είναι βουλευτής με Το Ποτάμι

Συμφωνώ απόλυτα ότι η δήλωση του Μεβλούτ Τσαβούσογλου «Αν θέλαμε να ανεβούμε στα Ιμια θα μπορούσαμε» όπως είπε ο Πάνος Καμμένος έγινε για εσωτερική κατανάλωση. Όπως για τους ίδιους λόγους έγινε η δήλωση του Καμμένου «Να δω πώς θα φύγουν από εκεί αν πατήσουν το πόδι τους». Αμφότερα τα μηνύματα έγιναν δημόσια, δεν συνοδευόντουσαν από πράξεις και ήταν στην χουλιγκάνικη νοοτροπία «Ό,τι ώρα θέλουμε ερχόμαστε στο γήπεδο σας», «ελάτε άμα σας κοτάει». Στο ερώτημα αν η Ελλάδα έπρεπε να απαντήσει στην τουρκική πρόκληση, η απάντηση είναι «Ναι αλλά όχι έτσι». Κατά πρώτον όταν μίλησε ο Πάνος Καμμένος η ελληνική κυβέρνηση είχε απαντήσει στον Τσαβούσογλου. Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών ανάμεσα σε άλλα λέει ότι δηλώσεις σαν του Τσαβούσογλου «…δεν προάγουν τις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών και είναι ξένες στον δυτικό πολιτισμό μας» ήταν υπεραρκετή. Αρκετά πολιτισμένη ώστε να μην δείχνει ότι η Ελλάδα ψάχνεται για θερμό επεισόδιο αλλά και αρκετά δηκτική με το να λέει ότι η Τουρκία δεν αντιλαμβάνεται το δυτικό τρόπο σκέψης. Ο Καμμένος όμως δεν άντεξε να αφήσει τέτοια ευκαιρία επίδειξης μαγκιάς να πάει χαμένη. Όπως με όλους τους μεγάλους performers η τελευταία ατάκα έπρεπε να είναι δική του. Εκτός αν δεν είναι η τελευταία... Το θέμα δεν είναι αν αυτός που πει την τελευταία - εσωτερικής κατανάλωσης - ατάκα θα είναι ο Καμμένος ή ο Τσαβούσογλου, αλλά μια πολιτική πρακτική του Πάνου Καμμένου που εξελίσσεται τελευταία. Βλέποντας την αποδυνάμωση στις δημοσκοπήσεις και το φλερτ του ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ, ο Καμμένος σκέφτεται την επόμενη μέρα. Για τον Καμμένο η αδιαφορία του ΣΥΡΙΖΑ για τον Φώτη Κουβέλη, που το μόνο που δεν έχει πει είναι ότι είχε αφίσα του Τσίπρα στο παιδικό του δωμάτιο, είναι διδακτική. Εάν ο αριστερός Κουβέλης αντιμετώπισε αυτή τη συμπεριφορά, ο δεξιός και εκτός Βουλής Καμμένος θα ξαναγίνει σε ένα λεπτό ο σούπερ Μπούλης, που συνάντησε ο Τσίπρας στην Νίσυρο. Ακόμα περισσότερο αν οι αναφορές για τα εξοπλιστικά γίνονται από τον Φίλη ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβέρνηση, με τον ΣΥΡΙΖΑ στην αντιπολίτευση και με θέμα Τσίπρα να τίθεται, οι αριστερές φωνές για σκάνδαλα θα πολλαπλασιαστούν. Και ο Καμμένος δεν είναι για τέτοια. Προτού λοιπόν συμβεί η ανάποδη ο Καμμένος πρέπει να δημιουργήσει ένα νέο δεξιό χαρακτήρα. Ακολούθώντας ένα μοντέλο που είναι αποκλειστικότητα της αριστεράς. Τον αγωνιστή που χτυπάει το σύστημα «από τα μέσα». Ελπίζοντας να περάσει σαν ο «δεξιός που συγκράτησε την λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ μπλοκάροντας τα αντεθνικά σχέδια της κυβέρνησης». Οι δηλώσεις ότι ο Νίκος Φίλης φαγώθηκε επειδή «Ήρθε σε σύγκρουση με τον ποντιακό ελληνισμό και με την Εκκλησία» το «Εμείς θα μπλοκάρουμε όποιον κύριο Φίλη ξεπεράσει τις κόκκινες γραμμές» είναι στην νέα γραμμή Καμμένου που θα υπενθυμίζει ότι παλεύει ανάμεσα σε άθεους, μηδενιστές και μειοδότες. Η μαγκίτικη δήλωση στον Τσαβούσογλου, του «ηρωικού» Καμμένου που αν χρειαστεί θα φορέσει το flying jacket για να αντιμετωπίσει τα τουρκικά μαχητικά. Τα οποία άλλωστε μόνο αυτόν φοβούνται αφού όπως είχε πει είχαν σηκωθεί απειλητικά στην πρώτη πτήση που είχε κάνει σαν υπουργός. Όσο ο Τσίπρας από τον φόβο ότι θα χάσει την εξουσία δεν αντιδρά και η κυβέρνηση πλησιάζει στο τέλος της θα συμβαίνουν δύο τινά. Η πατριωτική ρητορεία του Καμμένου θα εντείνεται και ένα κομμάτι που αντιλαμβάνεται ότι ο Τσίπρας πούλησε την αριστερή ψυχή του κόμματος για την εξουσία θα δημιουργείται. Κάτι που αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ. Την Ελλάδα την αφορά κάτι άλλο. Η κυβέρνηση Σημίτη στην κρίση στα Ιμια με τον τότε υπουργό Εθνικής Αμυνας Γεράσιμο Αρσένη απέδωσε την πτώση του ελληνικού ελικοπτέρου σε vertigo του πιλότου. Σε απευκταία αντίστοιχη περίπτωση το θέμα θα χειριστεί ο Πάνος Καμμένος; Με φράσεις όπως «Να θυμίσουμε στον κ. Τσαβούσογλου ότι πρωθυπουργός δεν είναι ο Σημίτης αλλά ο Τσίπρας, υπουργός Εξωτερικών δεν είναι ο Πάγκαλος που είχε τη θεωρία για τις σημαίες που τις έπαιρνε ο αέρας, αλλά ο Κοτζιάς και υπουργός Αμυνας είμαι εγώ. Δεν υπάρχει λοιπόν θέμα να πατήσει ελληνικό νησί ο κ. Τσαβούσογλου ή οποιοσδήποτε λάβει τέτοια εντολή. Θα αντιμετωπιστεί άμεσα και αυτό είναι ξεκάθαρο τόσο προς την τουρκική πλευρά όσο και προς τους συμμάχους μας» η αντιμετώπιση δεν θα είναι αντίστοιχα ψύχραιμη. Και τότε θα φανεί αν ο Αλέξης Τσίπρας έχει τα cojones να επέμβει. Μια λέξη που δεν χρειάζεται μετάφραση. Αν τα είχε θα είχε ήδη σταματήσει τον Καμμένο στην επικίνδυνη πορεία του.

Από τον Αντωνη Πανούτσο

Η πληγή που άνοιξε από το ελληνικό χρέος δεν είναι μόνο οικονομική, είναι και ανθρωπιστική, γράφει σήμερα η βρετανική εφημερίδα Independent. Ο πόνος λόγω της κρίσης χρέους γίνεται αισθητός στις πιο ευάλωτες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των ηλικιωμένων σχολιάζει η εφημερίδα στο editorial. 

Η αγωνία στην Ελλάδα παρατείνεται, όπως υπενθύμισε με δηλώσεις του ο υφυπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Γενς Σπαν, που θεωρεί πιθανή μια συμφωνία με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔNT) που να μην απαιτεί ελάφρυνση του ελληνικού χρέους ώστε οι πιστωτές να μην έχουν απώλειες για τα δάνειά τους, όπως είπε. Το ΔΝΤ θέλει να γίνει μια ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, αλλά η Γερμανία αντιτίθεται σε αυτό.

Το θέμα δεν είναι μόνο τεχνικό, σε σχέση με την καταλληλότερη μορφή ελάφρυνσης του χρέους για την Ελλάδα. Ούτε είναι θέμα που έχει να κάνει με τη δίκαιη αντιμετώπιση διαφορετικών κρατών- μελών της ευρωζώνης. Ούτε καν είναι ένα θέμα για το μέλλον της ευρωζώνης ή ακόμη και για την οικονομία γενικά. Όλα μετράνε, αλλά ένα πράγμα μετράει περισσότερο και αυτό είναι το ανθρωπιστικό ζήτημα για τους Έλληνες που είναι αντιμέτωποι με μια κοινωνική και ανθρώπινη καταστροφή, επισημαίνει ο Independent. 

Η ελληνική οικονομία έχει συρρικνωθεί κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία. Ο πόνος της κρίσης είναι αρκετά εμφανής, αλλά δεν κατανέμεται εξίσου. Οι συνταξιούχοι βλέπουν το εισόδημά τους να έχει μειωθεί κατά το ήμισυ, και σε ορισμένες περιπτώσεις περισσότερο. Οι ιατρικές υπηρεσίες τελούν υπό τεράστια πίεση, με ορισμένα φάρμακα να μην είναι πλέον διαθέσιμα. Η ανεργία επίσημα είναι 23% και η ανεργία των νέων αγγίζει το διπλάσιο ποσοστό. Για τους τυχερούς και μορφωμένους νέους, η διαφυγή είναι να μεταναστεύσουν στη Βρετανία ή στη Γερμανία, όπου υπάρχουν δουλειές. Για τους μεγαλύτερους και λιγότερο τυχερούς δεν υπάρχει διαφυγή εκτός από το να τα βγάζουν πέρα, στηριζόμενοι συχνά στη φιλανθρωπία. Φυσικά υπήρχε μεγάλη κακοδιαχείριση της ελληνικής οικονομίας, αλλά αυτοί που την κακοδιαχειρίστηκαν δεν είναι αυτοί που πλήττονται τώρα.

Το τραγικό είναι ότι υπάρχει μια πεπατημένη την οποία χώρες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες μπορούν να ακολουθούν για την επανεκκίνηση της οικονομίας τους. Αυτή συνήθως περιλαμβάνει τρία πράγματα: ελάφρυνση του χρέους, υποτίμηση του νομίσματος και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η Ελλάδα έχει αρχίσει να κάνει μεταρρυθμίσεις, αλλά οι δύο πρώτες επιλογές δεν είναι διαθέσιμες. Σε κάποιο στάδιο, θα πρέπει να γίνει μια ελάφρυνση του χρέους και πολλοί πιστεύουν ότι θα πρέπει να υπάρξει και υποτίμηση. Στο μεταξύ, η αγωνία συνεχίζεται, πληγώνοντας περισσότερο εκείνους που είναι λιγότερο δυνατοί να το αντέξουν, τονίζει στο κύριο άρθρο της η βρετανική εφημερίδα. 

Πεντακόσια εξήντα καταστήματα σούπερ μάρκετ θα διαθέτει από την 1η Μαρτίου ο Όμιλος Σκλαβενίτη σε Ελλάδα και Κύπρο. Πρόκειται για το μεγαλύτερο δίκτυο σούπερ μάρκετ της αγοράς. Σημειώνεται ότι την προσεχή Τετάρτη 1η Μαρτίου 2017, ολοκληρώνεται η ενσωμάτωση του δικτύου της Μαρινόπουλος στην εταιρεία Ελληνικές Υπεραγορές Σκλαβενίτης ΑΕΕ. Προκειμένου να πραγματοποιηθούν στις ταμειακές μηχανές οι αλλαγές που προβλέπονται από το νόμο, τα καταστήματά της Μαρινόπουλος θα παραμείνουν κλειστά την Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017. Σε σχετική ανακοίνωση στην επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας Μαρινόπουλος τονίζεται: «Νιώθουμε την ανάγκη να σας ευχαριστήσουμε θερμά για την εμπιστοσύνη που μας έχετε δείξει όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για την στήριξη σας στις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε. Η εταιρεία αλλάζει αλλά όχι οι άνθρωποι! Όλοι οι εργαζόμενοι των καταστημάτων θα είμαστε εδώ για εσάς, όπως πάντα, για να σας προσφέρουμε την καλύτερη δυνατή εξυπηρέτηση». Υπενθυμίζουμε ότι η επαναλειτουργία των καταστημάτων της Μαρινόπουλος θα γίνει σταδιακά. Έμφαση θα δοθεί πρωτίστως στην επαρχία όπου ο όμιλος Σκλαβενίτη δεν έχει μέχρι σήμερα παρουσία.

Του Δημήτρη Σ. Παπαγγελόπουλου

"Ανεπίκαιρο ερώτημα" χαρακτήρισε το ζήτημα της ασφάλειας ο Πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής "την ώρα που όλη η κοινωνία ασχολείται με τη διαπραγμάτευση". Ήταν μια καλή ευκαιρία να αντιληφθούμε πως βλέπει ο Αλέξης Τσίπρας τον ρόλο του, μιας και με αυτή τη φράση χαρακτήριζε ταυτόχρονα ανεπίκαιρα τα ζητήματα της Παιδείας, του μεταναστευτικού, του Τουρισμού - Φεβρουάριο έχουμε άλλωστε. Οτιδήποτε δεν σχετίζεται άμεσα με τη διαπραγμάτευση χαρακτηρίζεται ανεπίκαιρο και περίπου αδιάφορο για την κοινωνία.

Συνεχίζοντας την απάντηση του ο κ. Τσίπρας απεφάνθη: "θέμα με την εγκληματικότητα υπάρχει, όσο υπήρχε και όταν εσείς κυβερνούσατε". Αυτή άλλωστε είναι και η μόνιμη επωδός των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, όταν δέχονται κριτική: τα προβλήματα υπήρχαν από πριν, δεν δημιουργήθηκαν μέσα σε δύο χρόνια.

Η αλήθεια είναι ότι όντως η χώρα αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά προβλήματα και πριν τον Ιανουάριο του 2015. Αρκετά εξ αυτών  επιτάθηκαν επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ασφάλεια. Από τα λεγόμενα του Πρωθυπουργού, όμως, αποδεικνύεται ότι δεν σχεδιάζουν να λύσουν κάποιο από αυτά. Δεν είναι επί του παρόντος! Μπορεί να καταγραφούν για την ώρα στο τεφτέρι του Αλέκου Φλαμπουράρη, αλλά αυτό που προέχει είναι η διαπραγμάτευση.

Θα πρέπει λοιπόν να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση για να κρίνουμε την επιτυχία της Κυβέρνησης σε σύγκριση πάντα με την αντίστοιχη επιτυχία του καλοκαιριού του 2015, που "βραβεύτηκε" από το Harvard. Στο μεσοδιάστημα ας κάνουμε μια εκτίμηση για αυτά που μπορούμε να περιμένουμε από την Κυβέρνηση Τσίπρα στους τομείς που δεν βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα του μνημονίου.  

Αλήθεια όμως, ποιο πρόβλημα έχει λύσει η Κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα αυτά τα δύο χρόνια; Σε ποιον τομέα κρίνεται επιτυχής; Σε κάποιον από τους τομείς που αποτελούν συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας; Στην Ενέργεια, όπου έχει αλλάξει τρεις αρμόδιους ή αναρμόδιους Υπουργούς;  αρχικά τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, μετά τον Πάνο Σκουρλέτη και τώρα τον Γιώργο Σταθάκη; Στη Ναυτιλία που ξεκίνησε με Δρίτσα,  και συνέχισε με Κουρουμπλή; 

Μήπως σε υποθετικά προνομιακούς χώρους για την Αριστερά όπως στην Παιδεία, όπου επίσης πέρασαν τρία φοβερά δίδυμα: Μπαλτάς- Κουράκης, Φίλης- Πελεγρίνης, Γαβρόγλου-Ζουράρις; ή στην Υγεία με το ακλόνητο κρητικό ντουέτο Ξανθού- Πολάκη; 

Στον Πολιτισμό, που όποιος τον αναλαμβάνει μένει μετά εκτός κυβερνητικού σχήματος (Ξυδάκης- Μπαλτάς – Κονιόρδου) ή το Μεταναστευτικό που η φωτοχαρής και εύχαρις Τασία Χριστοδουλοπούλου παρέδωσε στον θλιμμένο οσιομάρτυρα Γιάννη Μουζάλα; 

Μήπως σε χώρους όπου το μαχαίρι θα έφτανε στο κόκκαλο, όπως στις τηλεοπτικές άδειες, στη βία στα γήπεδα ή στην πάταξη της φοροδιαφυγής που θα έλυνε το πρόβλημα των δημοσίων εσόδων; Και εκεί παρά τον αρχικό ενθουσιασμό η Κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου δεν πέτυχε κάποιο αποτέλεσμα, ενώ από τους αρμοδίους υπουργούς αφαιρέθηκαν αυτά τα χαρτοφυλάκια.

Το επίτευγμα που συχνά πρότασσε ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι έδιωξε από την Κυβέρνηση τους Σαμαροβενιζέλους δηλαδή τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ και έλυσε το πρόβλημα της ανανέωσης του πολιτικού δυναμικού της χώρας. Αυτού του δυναμικού που περιεγράφηκε παραπάνω. Μέχρι που ο Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου το χαρακτήρισε την εκδίωξη στρατηγικό λάθος και ο τέως υπουργός Νίκος Φίλης ζήτησε προγραμματική σύγκλιση με το ΠΑΣΟΚ.

Σε λίγο θα μας πουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούσε να λύσει κανένα πρόβλημα, λόγω έλλειψης προγραμματικής σύγκλισης με το ΠΑΣΟΚ. Ας μπει λοιπόν και αυτό στη διαπραγμάτευση, μήπως και ασχοληθεί κάποια στιγμή η Κυβέρνηση.    

* Ο κ. Δημήτρης Σ. Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Στρατηγικής & Επικοινωνίας, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας

Αντωνης Πανούτσος. Ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνουν οι ποδοσφαιριστές είναι ότι μετά από ήττα την κάνεις και δεν μιλάς. Στην συνέντευξη Τύπου οι παλιοί στέλνουν έναν πιτσιρικά που δεν τολμάει να πει όχι. Στην έξοδο από το γήπεδο και μέχρι να φτάσουν στο πούλμαν οι παίκτες χαμηλώνουν το κεφάλι και δεν απαντάνε ή βάζουν το κινητό στο αυτί και μιλάνε ή κάνουν ότι μιλάνε με κάποιον. Συνήθως το δεύτερο με αποτέλεσμα κωμικές καταστάσεις. Όπως του παράγοντα που φεύγοντας από το γήπεδο είχε κολλήσει το κινητό στο αυτί αλλά ενώ μιλούσε το τηλέφωνο άρχισε να χτυπάει ή του Τόμας Μίλερ της Μπάγερν που ελλείψει κινητού είχε βάλει το διαβατήριο στο αυτί. Η ένδειξη για την ήττα στη διαπραγμάτευση είναι ότι μετά το Eurogroup, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Γιώργος Χουλιαράκης είναι εξαφανισμένοι. Για τον «θρίαμβο» στο Eurogroup από τον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μιλήσει και οι μουγκοί. Από τον Δημήτρη Μπαλαούρα μέχρι τη Ράνια Σβίγκου. Εκτός από τον Τσακαλώτο και τον Χουλιαράκη που πρέπει να είναι με το διαβατήριο στο αυτί. Όσο για την επικοινωνιακή πολιτική του Μαξίμου συνοψίζεται σε δύο γραμμές. Στη γραμμή του «μετά το ’19 σας περιμένουν πλούτη» και στην «αυτό είναι που θέλαμε». Η πρώτη γραμμή δεν είναι πρωτότυπη. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου κάθε κυβέρνηση που πλησίαζε στο τέλος της θητείας της ζήταγε την ψήφο για μια ακόμα τετραετία «για να ολοκληρώσει το έργο της». Η πρωτοτυπία αυτή τη φορά βρίσκεται στο «αφήστε μας να σας ξεσκίσουμε στη φορολογία τα επόμενα δύο χρόνια και μετά θα σας δώσουμε τους φόρους που πήραμε πίσω». Θα τα δώσει πίσω όχι από ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά με το σύστημα της οικονομίας του ταχυδρομικού ταμιευτηρίου, που αναφέρθηκα χθες. Η κυβέρνηση φτιάχνει τώρα έναν γιγάντιο κουμπαρά που θα πάρει όλα τα λεφτά και θα τα ξαναδώσει πίσω το 2019. Και όλοι θα είναι ευχαριστημένοι, αφού αν δεν τα είχε πάρει, θα τα είχαν χαλάσει. Η δεύτερη πρωτοποριακή πολιτική είναι το «αυτό είναι που θέλαμε». Μέχρι πρόσφατα ο ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε κάτι, οι θεσμοί δεν το κάνανε και τα non papers παίρνανε φωτιά. «Ο μπήξε, ο δήξε, ο τοκογλύφος, που θέλει να μας καταστρέψει» και τα σχετικά. Η νέα όμως γραμμή είναι άχαστη. Λέει για παράδειγμα η Christine Lagarde: «Η Ελλάδα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, όχι “κούρεμα” του χρέους». Πετάγεται κάποιος και λέει: «Θρίαμβος της κυβερνητικής πολιτικής αφού από την αρχή ο στόχος μας ήταν οι μεταρρυθμίσεις». Λέει η Christine Lagarde: «Η Ελλάδα χρειάζεται κούρεμα του χρέους και όχι μεταρρυθμίσεις»: «Το κούρεμα του χρέους ήταν ο πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης». Όλα τα προηγούμενα με τη βοήθεια non papers, που παρουσιάζουν ηρωικούς έλληνες διαπραγματευτές να χτυπάνε το χέρι στο τραπέζι με τους δειλούς Ευρωπαίους να κρύβονται από κάτω. Τελειώνει η συνάντηση στις Βρυξέλλες και το Μαξίμου βγάζει ότι η Ελλάδα είπε ότι δεν θα δεχτεί «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα». Τώρα τι διαπραγμάτευση είναι αυτή που η μία πλευρά λέει ότι δεν δέχεται να πάει σε διαπραγμάτευση, ας το αφήσουμε. Όταν όμως πριν μια εβδομάδα ο Τσακαλώτος έχει πει για την άρνηση του Τσίπρα να δεχτεί νέα μέτρα: «Τι θέλατε να πει; Ότι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε 1 δισ. και μετά αυτοί να το πάνε στα 2 δισ.;» η ιστορία γίνεται κωμική. Είναι σαν να παίζει η κυβέρνηση πόκερ, να λέει στους θεσμούς «θα χτυπάμε σαν να έχουμε καρέ του άσσου αλλά δεν θα έχουμε». Και να περιμένει από τον κόσμο να πιστέψει ότι οι θεσμοί πήγαν πάσο, επειδή φοβήθηκαν ότι έχει καρέ του άσσου. Σε τέτοιες περιπτώσεις κάποιος δεν περιμένει να κερδίσει αλλά να τον λυπηθούν. Κάτι που υποθέτω ότι ελπίζει η κυβέρνηση να κάνουν οι θεσμοί όταν έρθουν την Τρίτη. Χωρίς βέβαια να υπάρχει πρόβλημα. Το μόνο που θα χρειαστεί είναι να βγει η Ράνια Σβίγκου και να πει: «Από την αρχή ο στόχος της κυβέρνησης ήταν να τη λυπηθούν».

Οι Τούρκοι στήνουν ξανά σκηνικό έντασης στα Ιμια, εκεί όπου ελικόπτερο της τουρκικής ακτοφυλακής φέρεται να πραγματοποιούσε χαμηλές πτήσεις. Αρχικά οι πληροφορίες από τουρκικές ιστοσελίδες που προφανώς έχουν σχέσεις με ύποπτα τουρκικά κέντρα ανέφεραν ένα καραμπινάτο ψέμα για να δημιουργήσουν κακές εντυπώσεις για την Ελλάδα, ότι ελικόπτερο της τουρκικής Ακτοφυλακής κατέπεσε στην περιοχή κοντά στα Ιμια. Ωστόσο, λίγο αργότερα ανασκεύασαν, αναφέροντας ότι το ελικόπτερο εκτέλεσε χαμηλές πτήσεις επάνω απο τις ελληνικές βραχονησίδες. Στις αρχικές αναφορές τους, το ελικόπτερο τη τουρκικής ακτοφυλακής έχασε ύψος και συνετρίβη στην θάλασσα. Όμως, κάτι τέτοιο ουδέποτε συνέβη, όπως διαβεβαίωναν απο την πρώτη στιγμή το Κέντρο Επιχειρήσεων του ελληνικού Υπ. Άμυνας όσο και του Λιμενικού. Σύμφωνα με όσα επικαλούνται τουρκικά ΜΜΕ, «το ελικόπτερο εκτέλεσε χαμηλή πτήση πάνω από τα Ίμια στις 15.30 ώρα Τουρκίας (14.30 ώρα Ελλαδας) για 15 λεπτά», με κάποια μέσα να κάνουν λόγο για «δύο εξορμήσεις». Στα ρεπορτάζ τους αναφέρουν ακόμη ότι «μπροστά από τα Ίμια έκανε περιπολία ένα σκάφος της τουρκικής ακτοφυλακής και άλλα δύο έκαναν περιπολία από απόσταση ενός ναυτικού μιλίου από τα Ίμια. Τα ελληνικά σκάφη παρακολουθύσαν από την Λέρο και την Καλόλιμνο τις κινήσεις του τουρκικού ελικοπτέρου και των τουρκικών σκαφών». Οπως μεταδίδει η τουρκική φιλοκυβερνητική εφημερίδα Yeni Safak, ελικόπτερο πραγματοποίησε χαμηλή κοντά στα Ίμια και παρέμεινε στην περιοχή για περίπου πέντε λεπτά. Ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί είναι το γεγονός ότι μέσα σε μία μόλις ημέρα οι Τούρκοι παραβίασαν τρεις φορές τα ελληνικά χωρικά ύδατα, με τουρκικά σκάφη να εισβάλλουν στη χώρα μας κοντά στα Ίμια και να αρνούνται να αποχωρήσουν. Τα τουρκικά ΜΜΕ, σε καθημερινή πλέον βάση, επιδίδονται στην τακτική της προπαγάνδας με συνεχή δημοσιεύματα προκειμένου να εξυπηρετήσουν το εσωτερικό ακροατήριο του Ερντογάν και παράλληλα να συντηρήσουν το ζήτημα των αμφισβητήσεων ελληνικών νησιών και βραχονησίδων στο Ανατολικό Αιγαίο. Πηγή: Παίζουν με τη φωτιά στα Ίμια οι Τούρκοι: Ισχυρίστηκαν ότι κατέπεσε στην περιοχή ελικόπτερό τους (βίντεο) http://mignatiou.com/2017/02/pezoun-me-ti-fotia-sta-imia-i-tourki-ischiristikan-oti-katepese-stin-periochi-elikoptero-tous-vinteo/

«... Κι ενώ όλοι οι Ελληνες αγαπημένοι και μονιασμένοι εργάζονται πυρετωδώς για την ενοποίηση της Ευρώπης.... Το Mega Channel παρουσιάζει τους «Αυθαίρετους». 

Κάπως έτσι ξεκινούσαν οι τίτλοι μιας από τις δημοφιλέστερες σειρές της ελληνικής τηλεόρασης, οι «Αυθαίρετοι» που προβλήθηκε τις τηλεοπτικές περιόδους 1989 - 1990 και 1990 - 1991. «Στο ρόλο του Μπάμπη ο Θέμης Μάνεσης» ανέφεραν οι τίτλοι λίγο πιο κάτω...

Διόλου τυχαία η ξεχωριστή αναφορά. Ο Θέμης Μάνεσης που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 72 ετών συνδέθηκε ίσως πιο πολύ απ' όλους στην καριέρα του με το ρόλο του «Μπάμπη».

Θες το σήμα - κατατεθέν, το μουστάκι του, η χαρακτηριστική φωνή, το στυλ κι η καδένα του, ο Θέμης Μάνεσης ταυτίστηκε με το ρόλο εκείνου που μπορούσε να διδάξει «μαγκιά και ζοριλίκι», κάνοντας επί της ουσίας ένα αιχμηρό σχόλιο σ' αυτή τη χαρακτηριστική «φυσιογνωμία» του ΄νεοέλληνα. Διόλου τυχαίο που η μορφή του αποτέλεσε μια από τις πλέον οικείες του καλλιτεχνικού χώρου - κυρίως βέβαια από την τηλεόραση αλλά κι όχι μόνο.

Ο Μπάμπης των «Αυθαίρετων» ήταν κι ο Μένιος Τσαπάρας των «Δυο Ξένων», επίσης ιδιαίτερα δημοφιλής σειρά στην οποία πρωταγωνίστησε. 

Ο Θέμης Μάνεσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Κωστή Μιχαηλίδη (1969). Η πρώτη του εμφάνιση στη σκηνή έγινε με τον θίασο Νίκου Ρίζου - Κώστα Βουτσά - Μάρως Κοντού - Γιάννη Βογιατζή (1969-1970), στο έργο των Νίκου Τσιφόρου-Πολύβιου Βασιλειάδη: "Αγάπη μου Παλιόγρια", όπου υποδυόταν το γκαρσόνι.

Ακολούθησαν συνεργασίες του με τους: Λ.Κωνσταντάρα στο έργο «Της Ζήλειας τα Καμώματα», Γ. Μεσσάλα «Τα Πατατάκια», Ρ. Βλαχοπούλου «Η Χαρτοπαίχτρα», Γ. Σκούρτη – Κ. Μεσάρη, «Η Απεργία», Φ. Νικολάου «Ερωτικό τίκι-τάκα», Σ.Γιούλη - Μ.Χρονοπούλου, στο έργο των Μποστ - Κ. Μουρσελά «Εφημερέβομεν», Α. Αντωνίου «Ο Φονιάς», Μ. Φωτόπουλο - Λ. Λαζόπουλο «Μια στο Καστρί και Μια στο Πέταλο», Π. Μιχαλόπουλο - Β. Τριφύλλη «Πυρετός στη Γκαρσονιέρα μου», Κ. Χατζηχρήστο «Ξεκουμπιστείτε Παρακαλώ», Σ. Φασουλή - Μ. Χρυσομάλλη - Α. Παναγιωτοπούλου «Ελλάς στο Φούρνο με Πατάτες», Π. Μεταξόπουλο «Τα Νεύρα μου, τα Χάπια μου κι Ένα Ταξί να Φύγω», Β. Τριφύλλη - Τ. Πεζιρκιανίδη «Αθήνα 2.000 με τα Τέσσερα» Σ. Μουστάκα, «Τι Βρακί θα Παραδώσεις Μωρή» κ.ά. 

Το 2000 συνεργάστηκε με το ΚΘΒΕ, στο ανέβασμα του έργου του Αριστοφάνη «Πλούτος», όπου υποδυόταν τον Συκοφάντη.

Στον κινηματογράφο, εμφανίστηκε στις ταινίες: «Οι Αμαρτωλοί» (1971), «Παραγγελιά!» (1980), «Ξεβράκωτος Ρωμιός» (1980), «Θανάση Σφίξε κι Άλλο το Ζωνάρι» (1980), «Οι Απέναντι» (1981), «Φυλακές Ανηλίκων» (1982), «Φυλακές Ανηλίκων Vo2» (1984), «Η Γυναικάρα απ' το Κιλκίς» (1985), «Θεόφιλος» (1987) και «Κόκκινος Δράκος» (1998).

Πλούσια ήταν η τηλεοπτική του παρουσία. Η πρώτη του εμφάνιση στη μικρή οθόνη, έγινε το 1972, στο θρυλικό σίριαλ «Η Γειτονιά μας». Ακολούθησαν: «Ο Δρόμος» (1977), «Μοναστηράκι» (1981), «Η Κυρία μας» (1987), «Οι Αυθαίρετοι» (1989), «Θεόφιλος» (1989), «Ελλάς Μπορείς, Μπορείς να Προκριθείς» (1991), «Γίγας Μοτέλ» (1993), «Dr Τζούλια και Ms Χάιδω» (1994), «Έναν Ελληνικό» (1995), «Οικογένεια Καράμπελα» (2001), «Η Απλή Μέθοδος των Τριών» (2004), «Ήρθε κι Έδεσε» (2006) κ.ά. Τελευταία του εμφάνιση, ήταν ένα «γκεστ» που έκανε το 2014 στο σίριαλ «Μην Αρχίζεις τη Μουρμούρα».

Πρωταγωνίστησε επίσης σε θεατρικά έργα που προβλήθηκαν στην τηλεόραση: «Το Υπόγειο», «Η Χαρτοπαίχτρα», «Χαβιάρι και φακές» κ.ά., σε πολλές βιντεοταινίες, ενώ συμμετείχε και στο τηλεπαιχνίδι «Κόντρα Πλακέ», που παρουσίαζε ο Σπύρος Παπαδόπουλος στο MEGA το 1996

Το 2011, είχε χάσει και τον αδερφό του, με τον οποίο είχε μια πολύ ιδιαίτερη σχέση και αυτό το γεγονός είχε συμβάλει στον κλονισμό της υγείας του. Ο ηθοποιός, ήταν παντρεμένος και είχε αποκτήσει έναν γιο.

ναι Αύγουστος του 2015 και η ΝΔ του Μειμαράκη, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ αναλαμβάνουν να σώσουν την κυβέρνηση Τσίπρα βάζοντας πλάτη στην τερατογέννηση που θα ακολουθούσε. Σήμερα κάποιοι εκεί έξω πληρώνουν το τίμημα εκείνης της διάσωσης στην οποία συμμετείχαν οι Μειμαράκης, Γεννηματά και Θεοδωράκης. Στη περίπτωσή τους ισχύει πως μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται. Οι Μειμαράκης, Θεοδωράκης και Γεννηματά έχουν ιστορική ευθύνη για εκείνη την επιλογή τους η οποία έδωσε την δυνατότητα στον Τσίπρα μέσα από απανωτά δημοψηφίσματα και εκλογές να κάνει ρεσάλτο στην εξουσία. Κορόιδο είναι τώρα να την αφήσει; Ακόμη και τώρα που δεν υπάρχει η προοπτική ελάφρυνσης του χρέους και ο ίδιος θα πρέπει να κουραστεί να βρει άλλο σανό να πουλήσει επιλέγει την παραμονή στην εξουσία από την ομολογία της αποτυχίας. Σήμερα βρισκόμαστε εκ νέου σε μια διαδικασία αντίστοιχη με εκείνη του 2015 και μπροστά μας προδιαγράφεται μια ακόμη μακρόσυρτη διαπραγμάτευση. Οι μόνοι κερδισμένοι από την επιλογή των Μειμαράκη, Θεοδωράκη και Γεννηματά να στηρίξουν το Μνημόνιο Τσίπρα είναι οι κυβερνώντες συριζαίοι και οι μετακλητοί υπάλληλοι που διορίζουν αβέρτα κουβέρτα στο Δημόσιο. Το γεγονός ότι σήμερα ο Τσίπρας εξακολουθεί να είναι πρωθυπουργός εκτός από τον Καμμένο χρωστάει την εξουσία του και τους Θεοδωράκη, Γεννηματά και Μειμαράκη.

21 Φλεβάρη 1973...

21 Φλεβάρη 1973...

...4.000 φοιτητές καταλαμβάνουν το κτίριο της Νομικής Αθηνών στην οδό Σόλωνος

Από την ταράτσα του κτιρίου καλούν το λαό της Αθήνας να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους για δημοκρατικές ελευθερίες και απαγγέλλουν τον όρκο:

«Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ' όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β) του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων».

Σήμερα... από την Συντονιστική Επιτροπή κατάληψης, μόνον ένας, ο Στέφανος Τζουμάκας, παραμένει αντιμνημονιακός... Όλοι οι άλλοι έγιναν υπερασπιστές του "εκσυγχρονισμού" και του νεοφιλελευθερισμού.

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΕΤΡΑΚΗ Ο κ. Αλέξης Τσίπρας εξέπληξε και παλι όσους νομίζουν ότι μπορεί να διαβάσουν τις κινήσεις του και τις σκέψεις του. Δείχνοντας να εχει απωλέσει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης απέφυγε είτε να δραπετεύσει είτε να κλείσει εγκαίρως την αξιολόγηση και άφησε έτσι την Ελλάδα σε εκκρεμές, και πλήττοντας την πραγματική οικονομία. Νόμισε ότι κινείται εκ του ασφαλούς γιατί ίσως κανείς δεν φρόντισε να βάλει στην ζυγαριά, από την μια το κόστος των καθυστερήσεων στις διαπραγματεύσεις, την απώλεια τόσων μηνών ρευστότητας από την μη συμμετοχή στο QE της ΕΚΤ, την αβεβαιότητα, και την ανασφάλεια όχι μόνο για τους υποψήφιους επενδυτές αλλά και για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες, για τους πολίτες… Και από την άλλη να βάλει αυτό που υποστηρίζουν ότι κέρδισε. Κέρδισε να καταδεχθεί η κ. Βελκουλίσκου να επιστρέψει με την ομάδα της στην Αθήνα και να αρχίσει να συζητά τα μέτρα που η «γεμάτη κόκκινες γραμμές» κυβέρνηση μας εχει δεχθεί να καταπιεί και να εφαρμόσει εις βάρος συνταξιούχων και χαμηλόμισθων… Και στο καλάθι αυτό δεν θα μπει ούτε η ρύθμιση του χρέους που το ΔΝΤ, για χάρη του Σόιμπλε, κλώτσησε για μετα το 2018, ούτε η ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ, που άγνωστο είναι πότε θα προλάβει να μπει η χώρα… Κι όμως ο κ. Τσίπρας δεν θέλησε να διασωθεί όχι για το καλό της χώρας, γιατί τότε είτε θα άφηνε την καυτή πατάτα στον Κυριάκο Μητσοτάκη είτε θα είχε κάνει το καθήκον του από το 2015 ή έστω από το περασμένο φθινόπωρο, αλλά για το πάθος της «καρέκλας». Όσο μένεις στην εξουσία, ελπίζεις. Ελπίζεις ότι κάτι στο τέλος θα γίνει και θα μείνεις λίγο καιρό ακόμη, και εχει ο Θεός…. Εξάλλου ο κ. Τσίπρας εχει τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις από το δημοψήφισμα: δεν έχει σημασία τι λες αρκεί να βρίσκεις ανόητους και εύπιστους να σε ακούσουν. Ετσι ελπίζει, ότι οι ανόητοι και εύπιστοι του 2015 που ψήφιζαν ΟΧΙ στο δημοψήφισμα και πανηγύριζαν για το ΝΑΙ, που χόρευαν για το σκίσιμο των Μνημονίων και χειροκροτούσαν την κυβέρνηση τους όταν ψήφιζε το Γ΄ Μνημόνιο της Αριστεράς και των ΑΝΕΛ θα είναι παλι εδώ με τα αυτιά και το στόμα ανοικτό. Και θα πανηγυρίσουν γιατί ναι μεν θα επιβάλλει φόρους και περικοπές 1,5- 2 δις αλλά θα έρθει μετα να τα ξαναμοιράσει, οπότε θα επιβεβαιωθεί ο ίδιος που υποσχέθηκε ούτε ένα ευρώ μέτρα… Η συνολική σούμα θα μένει μηδέν. Τώρα, εάν αυτοί που θα δώσουν δεν είναι μεταξύ εκείνων που θα πάρουν, αυτό είναι δικό τους πρόβλημα. Το νέο διακύβευμα είναι το ουδέτερο δημοσιονομικό ισοζύγιο, γενικώς… Ήδη βλέπουμε την διασκεδαστική προσπάθεια αυτογελοιοποιούμενων υπουργών να υποστηρίζουν ότι ο Ευκλείδης και ο Αλέξης σκαρφίστηκαν έναν τρόπο να τους δουλέψουν όλους πάλι. Και εκεί που τους πίεζαν για μέτρα, έκαναν ντρίπλα και πριν το καταλάβει κανείς στο ΔΝΤ και στην Ευρώπη, τους μπέρδεψαν και έτσι για κάθε ένα ευρώ μέτρα που θα επιβάλλουν θα μοιράζουν άλλο ένα ευρώ στον κόσμο… Πραγματικά σατανικό και δεν θα το κατάλαβε κανείς, ούτε θα αναρωτηθεί κανείς, στο ΔΝΤ, στις Βρυξέλλες στο Βερολίνο για ποιο λόγο να μπούμε στον μπελά του μάζευε και ξαναμοίραζε, αφού η σουμα θα είναι μηδέν. Ομιλούν για το νέο μείγμα πολιτικής όπου οι διαθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα εξισορροπήσουν την λιτότητα. Μα στην ελληνική Αριστεροδεξια κυβέρνηση είναι προφανες ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο η λιτότητα, αλλά οι μεταρρυθμίσεις. Η Αλλαγή είναι αυτή που τους ενοχλεί και αυτή στην οποία αντιδρούν όλα τα κατεστημένα συμφέροντα που μετακινήθηκαν από το ΠΑΣΟΚ και την λαϊκίστικη Δεξιά και στήριξαν στις εκλογές το δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Όμως το πιο εντυπωσιακό είναι ο τρόπος που η κυβέρνηση εξηγούσε πλέον ότι η κόκκινη γραμμή, της μη προνομοθετησης μέτρων, ήταν ροζ αλλά δεν το είχαμε καταλάβει. Ο κ. Τζανακοπουλος ξαφνικά ανακάλυψε ότι συνιστά μεγάλη επιτυχία ότι …κατορθώσαμε η προνομοθέτηση των μέτρων, όπως μείωση αφορολόγητου, μείωση συντάξεων, παρεμβάσεις στην αγορά εργασίας κλπ να μην είναι υπό την αίρεση της επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων. Και συνεπώς είναι μεγάλη επιτυχία ότι κατόρθωσε η διαπραγμάτευση Τσίπρα-Τσακαλωτου να ισχύσουν έτσι κι αλλιώς τα μέτρα αυτά από την 1η Ιανουαρίου 2019 … Δηλαδή τους καταγγέλλαμε και βάζαμε κόκκινη γραμμή όταν μας ζητούσαν να νομοθετήσουμε μέτρα που θα εφαρμόζονταν μόνο εάν έπεφταν έξω οι δημοσιονομικοί στόχοι, και τώρα αποδεχθήκαμε (και το πανηγυρίζουμε μάλιστα) να τα εφαρμόσουμε αυτά τα μέτρα βρέξει χιονίσει… Η κυβέρνηση αυτή βεβαίως μας εχει συνηθίσει από διαρκείς μεγάλες επιτυχίες και συνεπώς κανείς δεν εκπλήσσεται πλέον, και για τον λόγο αυτό προφανώς δεν οργανώθηκαν συναυλίες και χοροί για την υποδοχή του Τσακαλωτου στο αεροδρόμιο. Και στις 20 Φεβρουαρίου του 2015, όταν οι δανειστές είχαν δώσει την ευκαιρία για μια γρήγορη και σβέλτη κολοτουμπα, το βράδυ ο κ. Τσίπρας πανηγύριζε για την μεγάλη επιτυχία (ιστορική στιγμή την ονόμαζαν) και τρεις ημέρες μετά καταδίκαζε την απόφαση του Γιουρογκρουπ, κάνοντας την επιλογή να πάμε ντουγρού καλοκαίρι, ακόμη και με κλειστές τράπεζες. Πάντως είναι αξιοσημείωτο ότι η αγάπη του κ. Τσίπρα για την καρέκλα φθάνει στο σημείο να είναι ευεργετική ακόμη και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο οποίος τελικά και χωρίς να το προσπαθήσει θα μπορεί όποτε γίνουν εκλογές ακόμη και το 2019, όταν προφανώς θα είναι νικητής απέναντι σε έναν μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ, να επιρρίψει την ευθύνη για τις περικοπές του 2019 σε εκείνον που τις υπέγραψε: τον Αλ. Τσίπρα, αλλά και τον Πάνο Καμμένο. Για να αποφεύγουμε πάντως τις ριψοκίνδυνες προβλέψεις… Μην νομίζετε ότι ο κ. Τσίπρας δεν εχει ακόμη καιρόν να μας εκπλήξει: όταν αρχίσουν από εβδομάδα τα τζαρτζαρίσματα με την Τρόικα και αποκαλύπτεται τι ακριβώς σημαίνει η νέα «επιτυχία» της διαπραγμάτευσης, θα εχει την ευκαιρία να θάψει το φετίχ της καρέκλας. Και να εμπιστευθεί το μόνο που απομένει, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης… Το εχει ξανακάνει και τώρα δεν κινδυνεύει μάλιστα από capital controls. Τα εχει φέρει από το 2015… Share this: Πηγή: Μα γιατί δεν οργανώθηκαν συναυλίες και χοροί για την υποδοχή του Ευκλείδη στο αεροδρόμιο; http://mignatiou.com/2017/02/ma-giati-den-organothikan-sinavlies-ke-chori-gia-tin-ipodochi-tou-efklidi-sto-aerodromio/

Του Χάρη Θεοχάρη 

Το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου ήταν κομβικό για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης όσο και αν οι θολές δηλώσεις από τους εταίρους και κυρίως από την κυβέρνηση δεν επιτρέπουν εύκολα συμπεράσματα.

Ας επιχειρήσουμε ωστόσο  να ξεδιαλύνουμε τα πράγματα.

Η κυβέρνηση με την προσφιλή τακτική των non paper του Μαξίμου ξεκίνησε την επικοινωνιακή επίθεση στο δρόμο για την τελική υπογραφή της συμφωνίας και την  εξομάλυνση της κατάστασης.

Μέχρι όμως να συμβεί αυτό, έχουμε αρκετά βήματα. Δείχνουν να είναι πάντως στενά οριοθετημένα και να μην υπάρχει η πιθανότητα εκτροχιασμού.

Τι εκτιμήσεις μπορούμε να κάνουμε:

Πρώτον, η πολιτική συμφωνία δεν υπάρχει με την έννοια που η κυβέρνηση την εννοεί. Αυτό το δήλωσε ξεκάθαρα ο κ. Ντάισελμπλουμ στη συνέντευξη μετά το Eurogroup. Η πολιτική συμφωνία που υπήρξε ήταν η υποχώρηση, μέσα στο Σαββατοκύριακο της κυβέρνησης στην προνομοθέτηση των μέτρων.

Δεύτερον, η αξιοπιστία μιας κυβέρνησης που έλεγε πως δε μπορούν να προνομοθετηθούν τα μέτρα (μέχρι και ο ΠτΔ έκανε σχετικές δηλώσεις) για να αποδεχτεί στη συνέχεια τη προνομοθέτηση είναι προφανώς στο ναδίρ.

Τρίτον, το επιχείρημα του ΔΝΤ πως δεν θέλει τα μέτρα μόνο για δημοσιονομικούς λόγους (για να πετύχουμε το άπιαστο κατά το ίδιο 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα) αλλά και για διαρθρωτικούς λόγους χρησιμοποιείται υποκριτικά από την κυβέρνηση για να υποστηρίξει πως κάνει διαρθρωτικές αλλαγές.

Τέταρτον, οι διαρθρωτικές αλλαγές έχουν αρνητικά προοδευτικό πρόσημο. Οι χαμηλότερες εισοδηματικές τάξεις θα πληρώσουν τη μείωση του αφορολόγητου αλλά και μεγάλο μέρος της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις. Έτσι ξηλώνεται σχεδόν όλο το αφήγημα της κυβέρνησης και οι υποτιθέμενες προοδευτικές της περγαμηνές.

Πέμπτον, η κυβέρνηση βαφτίζει τον ανάποδο κόφτη, μηδενική λιτότητα. Εδώ έχουμε τη μεγαλύτερη εξαπάτηση του ελληνικού λαού από μια αδίστακτη επικοινωνιακή μηχανή. Μηδενική επίπτωση θα είχαμε αν νομοθετούσαμε μέτρα που ισχύουν ταυτόχρονα και με τις ίδιες προϋποθέσεις, πχ κόβω συντάξεις 1 δισ. και αυξάνω τα επιδόματα ανεργίας 1 δισ. Εδώ έχουμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Θα νομοθετήσουμε όλα τα μέτρα που θα ισχύσουν από το 2019 και μετά. Θα κλειδώσουμε τους στόχους του 3,5% για αρκετά χρόνια (μένει να δούμε πόσα), μετά το 2018. Θα συγκεκριμενοποιήσουμε το που θα ξοδέψουμε (πχ στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα) από τώρα την πιθανή υπεραπόδοση από τους στόχους.

Έκτον, αξίζει να συνειδητοποιήσουμε τι κάναμε ξανά: νομοθέτηση λιτότητας τώρα. Κλείδωμα στόχων λιτότητας. Νομοθέτηση για το πού επιτρέπεται η κυβέρνηση να ξοδέψει τα πιθανά χρήματα που της απομένουν, πάνω από τους στόχους. Αυτό είναι το σκληρότερο μνημόνιο (4ο μνημόνιο) για μετά το 2018 που έχει ποτέ νομοθετηθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκχωρεί κάθε δυνατότητα ελιγμών των επόμενων κυβερνήσεων για απροσδιόριστο ακόμη χρονικό διάστημα.

Έβδομον, το "πολιτικό παιχνίδι" χάνει την ουσία του καθώς η εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, μετά την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια συμπληρώνεται με την απώλεια άσκησης πολιτικής από μελλοντικές κυβερνήσεις.

Όγδοον,  συμφωνία δεν επετεύχθη και συνεπώς δε μπορεί να μπούμε στην ποσοτική χαλάρωση. Η πιθανότερη ημερομηνία για την πολιτική συμφωνία, δεδομένων των βημάτων που πρέπει ακόμη να πραγματοποιηθούν, είναι η 7η Απριλίου στη Βαλέτα της Μάλτας.

Ένατον, τα μέτρα για το χρέος έχουν φύγει από το τραπέζι της συζήτησης και δεν φαίνονται στον ορίζοντα. Αυτό αποκλείει κάθε κουβέντα για την ποσοτική χαλάρωση στο ορατό μέλλον, και πιθανώς να δυσχεραίνει την έξοδο στις αγορές μέσα στο 2017.

Δέκατον, η κυβέρνηση περιμένει σε μια γωνιά να δει τι θα γίνει με το ΔΝΤ και τη Γερμανία. Προφανώς η συμφωνία μεταξύ Μέρκελ και Λαγκάρντ θα ανακοινωθεί στον Έλληνα Πρωθυπουργό και Υπουργό Οικονομικών χωρίς περιθώριο συζήτησης.

Συμπερασματικά δε φαίνεται να υπάρχει χειρότερο σενάριο από αυτό που βιώνει η ελληνική κοινωνία ως αποτέλεσμα των λανθασμένων χειρισμών της κυβέρνησης.

Διαπραγματεύτηκε άσκοπα, δεν κέρδισε τίποτε, υποθήκευσε τη χώρα και το χειρότερο χωρίς καμία προοπτική ανάκαμψης. Το πρόγραμμα δεν βγαίνει αλλά τώρα πια όταν δεν βγει το λογαριασμό θα την πληρώσουν οι φτωχότεροι χωρίς δυνατότητα συζήτησης.

Μετά την ύβριν και την άτην έρχεται η νέμεσις και η τίσις.

Αυτό θα έπρεπε εμείς ως Έλληνες τουλάχιστον να το ξέραμε.

Εντύπωση προκαλεί η σιγή ασυρμάτου που τηρεί ο Ευκλείδης Τσακαλώτος.

Έχουν περάσει δύο εικοσιτετράωρα από το Eurogroup, κι ο επικεφαλής της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας δεν έχει κάνει καμία δήλωση. Την ίδια στιγμή το Μαξίμου πανηγυρίζει  για τη συμφωνία.

Μήπως ο Τσακαλώτος δεν συμμετέχει στους πανηγυρισμούς γιατί είναι πολλά τα ανοιχτά θέματα μέχρι να οριστικοποιηθεί η Αξιολόγηση; Μήπως δυσαρεστήθηκε με το non paper που κυκλοφόρησε το Μαξίμου για το Eurogroup; Μήπως ο υπουργός Οικονομικών θεωρεί ότι η πολλή… επικοινωνία βλάπτει την ουσία της διαπραγμάτευσης;

Π.Β.

Λονδίνο, Ηνωμένο Βασίλειο Ένα νέο ανοσοθεραπευτικό σχήμα που κάνει ολική επανεκκίνηση στο ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς, μπορεί να φρενάρει την εξέλιξη της πολλαπλής σκλήρυνσης για τουλάχιστον πέντε χρόνια, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο JAMA Neurology. Ερευνητές από διάφορες χώρες, περιλαμβανομένης και της Ελλάδας (με τον Αθανάσιο Φάσσα, ομότιμος καθηγητής στο Τμήμα Αιματολογίας του ΑΠΘ και τον Βασίλειο Κιμισκίδη, αναπληρωτή καθηγητή στο Εργαστήριο Κλινικής Νευροφυσιολογίας του ίδιου πανεπιστημίου), με επικεφαλής τον Δρ Πάολο Μουράρο του Τμήματος Ιατρικής του Κολεγίου Imperial του Λονδίνου, ανακοίνωσαν ότι η ανοσοθεραπεία απέτρεψε την επιδείνωση των συμπτωμάτων στο 46% των ασθενών για τουλάχιστον μία πενταετία. Όμως, επειδή η θεραπευτική διαδικασία περιλαμβάνει επιθετική θεραπεία και προσωρινή καταστροφή του ανοσοποιητικού συστήματος, τονίζουν ότι ενέχει σημαντικούς κινδύνους, ακόμη και θάνατο. Η θεραπεία που περιλαμβάνει μεταμόσχευση αυτόλογων αιμοποιητικών βλαστικών κυττάρων, δοκιμάσθηκε σε 281 ασθενείς με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση και προϊούσα μορφή της νόσου, που δεν είχαν ανταποκριθεί στις υπάρχουσες θεραπείες. Ορισμένοι ασθενείς εμφάνισαν όχι μόνο σταθεροποίηση αλλά και μικρή βελτίωση των συμπτωμάτων τους μετά την εφάπαξ θεραπεία. Σ' αυτούς με υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα πολλαπλή σκλήρυνση, μετά την ανοσοθεραπεία σχεδόν τρεις στους τέσσερις ασθενείς (73%) δεν εμφάνισαν καμία επιδείνωση των συμπτωμάτων για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Οι νεότερης ηλικίας ασθενείς με λιγότερο σοβαρή μορφή της νόσου ήταν πιθανότερο να αντιδράσουν θετικά στην ανοσοθεραπεία. Στους ασθενείς με την προϊούσα μορφή της νόσου, που είναι πιο σοβαρή από την υποτροπιάζουσα-διαλείπουσα, το ποσοστό των ασθενών που δεν εμφάνισαν επιδείνωση επί μία πενταετία μετά τη θεραπεία, ήταν μικρότερο, ένας στους τρεις περίπου. Η ισχυρή χημειοθεραπεία εκκαθάρισε τα παλαιά ανοσοκύτταρα ώστε να δημιουργούνται νέα υγιή από τα βλαστικά κύταρα που έχουν μεταμοσχευθεί στο μυελό των οστών. Καθώς, όμως, για σύντομο χρονικό διάστημα ο ασθενής μένει ουσιαστικά χωρίς ανοσοποιητικό σύστημα, ωσότου αναπτύξει νέο, οκτώ συμμετέχοντες πέθαναν από λοιμώξεις 100 μέρες μετά τη θεραπεία. «Πρέπει να γίνει πλέον μια μεγαλύτερη τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή της ανοσοθεραπείας, η οποία για πρώτη φορά θα είναι ελεγχόμενη με μια ομάδα που θα έχει πολλαπλή σκλήρυνση, αλλά δεν θα έχει κάνει την ίδια ανοσοθεραπεία, έτσι ώστε να μπορεί να αξιολογηθεί συγκριτικά η αποτελεσματικότητα της τελευταίας», εξήγησε ο Δρ Μουράρο. Από πολλαπλή σκλήρυνση πάσχουν περίπου 2,3 εκατομμύρια άνθρωποι, παγκοσμίως. Η νόσος προκαλείται από δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος, το οποίο επιτίθεται στη μυελίνη, που προστατεύει τα νεύρα, με συνέπεια σταδιακά οι ασθενείς να εμφανίζουν κόπωση, κινητικά προβλήματα, αστάθεια, απώλεια της όρασης κ.α. Δεν υπάρχει θεραπεία προς το παρόν, αλλά ορισμένα φάρμακα βοηθούν στην επιβράδυνση της νόσου. Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή health.in.gr, ΑΠΕ-ΜΠΕ

της Μαρίας Χούκλη Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πιθανότατα αγνοεί την ύπαρξη του Choate School του Connecticut. Πολύ λογικό. Στο Choate School από το 1870 που ιδρύθηκε, φοιτούν γόνοι της πολιτικής και οικονομικής ελίτ της Νέας Αγγλίας. Πολλοί οι περιώνυμοι απόφοιτοι του ιδιωτικού κολεγίου. Συγγραφείς, επιχειρηματίες, ηθοποιοί αλλά και πολιτικοί, με διασημότερο όλων τον Τζων Κένεντι. Στο δημοτικό σχολείο Σεπολίων αντιθέτως, οι μαθητές είναι παιδιά εργατών, μικροαστών και μεταναστών. Προφανώς δεν έχει να επιδείξει «βαριά» ονόματα αποφοιτησάντων, αρκεί όμως και ο ένας. Ο σταρ του ΝΒΑ. Ο Αντετοκούνμπο εκεί, βορειοδυτικά της Ομόνοιας, έμαθε γράμματα και μπορεί τώρα σε άπταιστα ελληνικά να λέει με άλλα λόγια ο,τι είχε πει το 1961 ο JFK: «Μην ρωτάτε τι μπορεί να κάνει η χώρα για σας, αλλά τι μπορείτε να κάνετε εσείς για τη χώρα σας». (Για την ιστορία, η φράση είχε πρωτο-ειπωθεί από τον κοσμήτορα του Choate School και καθηγητή του μετέπειτα Αμερικανού προέδρου. Ο λογογράφος του την αντέγραψε και το τέκνο του Κάμελοτ την έκανε δημοφιλές πολιτικό σλόγκαν). Ο Γιάννης, με αφορμή τη λαμπρή πορεία του στο καλύτερο πρωτάθλημα μπάσκετ του κόσμου, ρωτήθηκε γιατί χαρίζει τις διακρίσεις του στην Ελλάδα, η οποία το μόνο που του προσέφερε ήταν ένα διαβατήριο κι αυτό όταν φάνηκε πως δεν συμμετείχε στην Εθνική. Ιδού τι απάντησε: «Με ρωτάς τι σημαίνει η χώρα που έδωσε την ευκαιρία στους γονείς μου να γεννήσουν τέσσερα παιδιά, να πάνε στο σχολείο, να βρουν μια γειτονιά και μια εκκλησία που τους αγκάλιασε. Επίσης, ανθρώπους που πίστεψαν σε μένα και τον αδελφό μου, πριν καν εμείς πιστέψουμε στον εαυτό μας, αλλά και φίλους που ήταν πάντα εκεί. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι παραπάνω. Η σχέση με τη χώρα σου ποτέ δεν μπορεί να βασιστεί στο τι σου χρωστάει ή σε ό,τι της οφείλεις. Ούτε κρίνεται από ένα διαβατήριο ή τις δυσκολίες της καθημερινότητας»! Ο Αντετοκούνμπο δεν βάζει «φαρμακερά» τρίποντα μόνο μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Με αυτές τις πέντε φράσεις κατέδειξε τι θα πει συγκρότηση, ήθος, σοβαρότητα και πατριωτισμός. Κατά σύμπτωση -ατυχή για εκείνους – δυο Ελληνες πολιτικοί, από την συμπολίτευση και την αντιπολίτευση, είπαν αυτές τις μέρες τα ακριβώς αντίθετα από τον σπουδαίο παίκτη. Ότι δηλαδή, μην ρωτάς τι είναι καλό για τη χώρα σου αλλά τι είναι καλό για το κόμμα σου. Αναφέρομαι στην κυρία Γεννηματά και στις δηλώσεις της (που απ'όσο γνωρίζω δεν έχουν διαψευστεί) ότι αν δεν προκύψει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές δεν προτίθεται να συμμετάσχει σε κυβέρνηση χωρίς το ΣΥΡΙΖΑ έστω κι αν αυτό σημαίνει επαναληπτικές κάλπες. «Εμάς μας συμφέρει. Τη χώρα ίσως δεν θα συμφέρει. Δεν μπορεί όμως να είμαστε μονίμως εμείς η υπεύθυνη δύναμη, αυτοί που βάζουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το παραταξιακό». Ακολούθησε ο ευρωβουλευτής, Στέλιος Κούλογλου να δηλώνει, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπρεπε να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά, ώστε να είχε φορτωθεί εκείνη την βρώμικη δουλειά και να μην την χρεώνεται τώρα η παρούσα κυβέρνηση, ούτε να δίνει την εικόνα ότι το μόνο που την ένοιαζε ήταν οι καρέκλες της εξουσίας. Εν ολίγοις, «και τα εμά και τα σά, εμά» για να παραφράσω τον ευαγγελιστή. Σημασία έχει, κατά την λογική αμφοτέρων, όχι τι χρειάζεται η χώρα, αλλά ποιο είναι το βέλτιστο κομματικό όφελος. Για να μην τους αδικήσω, δεν είναι οι πρώτοι, ούτε θα είναι οι τελευταίοι που αντιλαμβάνονται το πολιτικό παίγνιο σαν μπακαλική ψήφων. Προηγήθηκαν άπειροι, υπάρχουν και θα υπάρξουν πολλοί ακόμη απ' όλο το ιδεολογικό φάσμα. Μπορεί να μην εφηύραν τον πολιτικό κυνισμό, αλλά βρε αδελφέ, ενοχλεί αυτό το φόρα παρτίδα. Ακόμη και τώρα, που η χώρα είναι χρεοκοπημένη, χωρίς να διαφαίνεται στον ορίζοντα ανάκαμψη, το ζήτημα πάλι είναι «τι θα κερδίσουμε εμείς»; Τελικά η απόσταση Σεπόλια -Πλατεία Συντάγματος είναι μεγαλύτερη απ' ότι Σεπόλια -Connecticut ...

Η λέξη μετέωρος σημαίνει «αιωρούμαι πάνω από το έδαφος, χωρίς να κινούμαι προς κάποια κατεύθυνση», και αυτό ακριβώς συμβαίνει με θρυλικά μοναστήρια των Μετεώρων που ισορροπούν πάνω στις απότομες κορυφές των βράχων από ψαμμίτη, προκαλώντας δέος σε όλο τον κόσμο.

Με ένα εκτενές άρθρο του, το CNN αποθεώνει τα θαυμαστά Μετέωρα, παραθέτοντας τους λόγους που έχουν υπάρξει πηγή έμπνευσης για αμέτρητα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σκηνικά (όπως το Game of Thrones), τονίζοντας ότι εκτός από την ιερή ιστορία τους, έχουν εξελιχθεί σε «πρωτεύουσα» της περιπέτειας στη χώρα μας.

Ψηλά, πάνω από το τοπίο των Μετεώρων, 60 μοναχοί και μοναχές ζουν στα θρυλικά μοναστήρια που είναι σκαρφαλωμένα στην άκρη των βράχων από ψαμμίτη, αναφέρει το CNN.

Shutterstock

Πριν από αιώνες, οι τόποι λατρείας έπρεπε να είναι απομονωμένοι για να προσφέρουν ησυχία και προστασία από ανεπιθύμητους εισβολείς. Σήμερα, αυτά τα ορθόδοξα μοναστήρια είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς σε όλη την Ελλάδα.

Λίγες ώρες μακριά από την Αθήνα, η πόλη της Καλαμπάκας φιλοξενεί ένα από τα πιο θεαματικά αξιοθέατα όχι μόνο της Ελλάδας αλλά και του κόσμου. Οι ανεμοδαρμένοι μονόλιθοι υψώνονται άγρια πάνω από τη γη, με τους απότομους κάθετους βράχους να σχηματίζουν ένα δραματικό σκηνικό.

Τα Μετέωρα έχουν αποτελέσει πηγή έμπνευσης για αμέτρητα κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σκηνικά, συμπεριλαμβανομένης της «κοιλάδας του Eyrie» της γνωστής σειράς του HBO «Game of Thrones».

Αλλά πέρα από τα μοναστήρια και τα βουνά, τα Μετέωρα είναι πολλά περισσότερα από μια οπτική απόλαυση.

Shutterstock

Το δημοσίευμα τονίζει ότι αυτό το σχετικά «άγνωστο» μέρος έχει μια από τις πιο συναρπαστικές ιστορίες στην Ευρώπη, ενώ παράλληλα ενδείκνυται για πολλές συναρπαστικές υπαίθριες δραστηριότητες.

Μόλις 2,5 μίλια έξω από την Καλαμπάκα βρίσκεται το Σπήλαιο της Θεόπετρας, ένας εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος που έχει στοιχεία για πάνω από 130.000 έτη ανθρώπινης παρουσίας.

Shutterstock

Το σπήλαιο κατοικήθηκε μέχρι και τη Νεολιθική Εποχή και οι επιστήμονες συμπεραίνουν ότι κατά τη διάρκεια «όλων αυτών των χιλιετιών είναι πολύ πιθανό ότι άλλαξε και ο ανθρώπινος τύπος που ζούσε στην περιοχή, αφού από άλλες θέσεις της Ευρώπης είναι γνωστό ότι ο άνθρωπος του Neanderthal χάνεται μετά τα 40.000 χρόνια περίπου και εμφανίζεται ο σημερινός σύγχρονος άνθρωπος Homo Sapiens.

Αιωρούνται στον αέρα

Κατά τη διάρκεια του 14ου αιώνα, ο μοναχός Αθανάσιος Κοινοβίτης έφερε μια ομάδα ευσεβών πιστών από το Άγιο Όρος στα Μετέωρα, προς αναζήτηση μιας ομάδας ασκητικών ερημιτών που είχαν αναπτύξει ένα θρησκευτικό οχυρό στην περιοχή.

Γοητευμένος από τις δεξιότητες των ερημιτών οι οποίοι έκαναν ελεύθερη αναρρίχηση στους απότομους βράχους και ζούσαν σε σπηλιές και σχισμές πάνω τους, αποφάσισε να δημιουργήσει ένα μοναστήρι, όπου οι πιστοί θα μπορούσαν να διαλογίζονται και να λατρεύουν τον Θεό ανενόχλητοι.

Το 1356-1372, δημιουργήθηκε η ιερά Μονή του Μεγάλου Μετεώρου, επίσης γνωστή ως η εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος.

Shutterstock

Χρόνια αργότερα, όταν οι Τούρκοι εισέβαλαν στη βόρεια Ελλάδα, όλο και περισσότεροι μοναχοί βρήκαν καταφύγιο στα απρόσιτα μοναστήρια της περιοχής.

Με την πάροδο του χρόνου χτίστηκαν συνολικά 24 μοναστήρια, με τους απότομους βράχους να παρέχουν προστασία από επιθέσεις. Οι μοναχοί ανέπτυξαν ένα θαυμαστό σύστημα ανέλκυσης με σκοινιά, δίχτυα, καλάθια και τροχαλίες. Με αυτό τον τρόπο ανέβαζαν τις προμήθειες και τους εαυτούς τους, με τα χέρια. Ωστόσο όταν υπήρχε κίνδυνος απειλής, τα εξαφάνιζαν και αρνούνταν την πρόσβαση σε όλους.

Η μέθοδος λειτούργησε, αφού οι ορθόδοξοι μοναχοί επέζησαν αιώνες πολέμων και μαχών. Σήμερα, παραμένουν έξι από αυτά τα μοναστήρια, και είναι χωρισμένα σε ανδρικά και γυναικεία.

Shutterstock

Η «πρωτεύουσα της περιπέτειας»

Πέρα από τις θρησκευτική τους σημασία, τα Μετέωρα προσφέρουν πολύ περισσότερα από ένα γραφικό τοπίο και ένα ταξίδι στην αρχαία ιστορία, καθώς έχουν εξελιχθεί σε «πρωτεύουσα της περιπέτειας» στην Ελλάδα, προσθέτει ο δημοσιογράφος του CNN.

Εκτός από τις εκδρομές για πεζοπορία, πάντα με επίκεντρο την επίσκεψη στα μοναστήρια, οι πιο ενεργοί τουρίστες εξετάζουν εναλλακτικούς τρόπους για να... προσεγγίσουν τους ουρανούς.

Shutterstock

Οι δραματικές κορυφές ψαμμίτη έχουν βοηθήσει τα Μετέωρα να αναδειχτούν ως ένα δημοφιλές κέντρο για ορειβάτες από όλο τον κόσμο.

Οι διαδρομές ποικίλλουν και είναι κατάλληλες για απόλυτα αρχάριους αλλά και για επαγγελματίες ορειβάτες.

Ράφτινγκ, ορεινή ποδηλασία, σκι και σνόουμπορντ είναι μερικές από τις δραστηριότητες που οι ανήσυχοι ταξιδιώτες μπορούν να απολαύσουν σε μια ακτίνα, λίγες ώρες μακριά από την πόλη, προσθέτει το δημοσίευμα.

Ο Economist αναλύει όλα όσα έγιναν στο κρίσιμο Eurogroup της Δευτέρας και με ποιο τρόπο αποφασίστηκε η επιστροφή των Θεσμών στην Αθήνα για το κλείσιμο της αξιολόγησης.

«Αν η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά ως τραγωδία και στη συνέχεια ως φάρσα, στην περίπτωση του δράματος του ελληνικού χρέους προχωράει ακόμη περισσότερο. Το σενάριο είναι κουραστικά γνωστό», αναφέρει δημοσίευμα του Economist που φέρει τον τίτλο «Πώς η Ελλάδα έγινε θεατής στη δική της τραγωδία».

Στο δημοσίευμα περιγράφεται εκτενώς το σκηνικό εντός του οποίου έλαβε χώρα το κρίσιμο Eurogroup της 20ής Φεβρουαρίου, καθώς και το πλαίσιο επιστροφής των δανειστών στην Αθήνα για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης.

«Η Ελλάδα έχει γίνει θεατής στην ίδια της την τραγωδία», υπογραμμίζεται στο δημοσίευμα και προστίθεται: «οι όροι που συνδέονται με το πρόγραμμα διάσωσης μειώνουν δραστικά τον έλεγχο της κυβέρνησης επί της οικονομικής πολιτικής. Για πολλούς Έλληνες, το γεγονός αυτό καθιστά την ίδια την πολιτική ανούσια. Αυτό που δημιουργεί το σημερινό δράμα είναι η διάσταση μεταξύ των πιστωτών της Ελλάδας. Η διαφωνία χρονολογείται από την εποχή κατάρτισης των σύνθετων προγραμμάτων διάσωσης της χώρας το 2010, η οποία έγινε βιαστικά. Ωστόσο, σήμερα η συζήτηση είναι δημόσια και δυνητικά πιο σοβαρή».

Παράλληλα, επισημαίνεται: «η μεγαλύτερη διαφορά εντοπίζεται ανάμεσα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και τους Ευρωπαίους. Έχοντας «καεί» από την προηγούμενη εμπειρία του, το Ταμείο επιδεικνύει ζήλο στην προάσπιση της αξιοπιστίας του. Βλέποντας πως η Ελλάδα έχει υπάρξει συστηματικά ασυνεπής στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, σκέφτεται πως οι προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής παραείναι ρόδινες και πως χωρίς ελάφρυνση, το ελληνικό χρέος θα φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη το 2020, καθώς τα φθηνά δάνεια της Ευρωζώνης θα αντικατασταθούν από την ιδιωτική χρηματοδότηση».

Σε αντίθεση με ότι θα περίμενε κανείς από τον άνθρωπο που πλούτισε από την τεχνολογία, ο Μπιλ Γκέιτς υποστήριξε σε συνέντευξή του στο περιοδικό Quartz ότι οι κυβερνήσεις θα πρέπει να φορολογήσουν τη χρήση ρομπότ. Το επιχείρημά του; Έτσι, θα συνεχίσουν να χρηματοδοτείται η απασχόληση ανθρώπων στην εξυπηρέτηση των γηραιότερων, των ασθενών ή στην εκπαίδευση, όπως συνέβαινε από το φόρο εισοδήματος και τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζόμενων που ανέλαβαν τις δουλειές τους τα ρομπότ. Η δήλωση αυτή του ανθρώπου που ίδρυσε τη Microsoft έρχεται λίγες μόλις ημέρες αφότου το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απέρριψε την ιδέα της επιβολής φόρου στις επιχειρήσεις που αντικαθιστούν το ανθρώπινο δυναμικό τους με ρομπότ, με το επιχείρημα ότι έτσι καταστέλλεται η καινοτομία. Εντούτοις, ο Μπιλ Γκέιτς επιμένει ότι πρέπει να επιβληθεί το λεγόμενο robot tax, ακόμα κι αν κάτι τέτοιο προσωρινά θα επιβράδυνε την υιοθέτηση τεχνολογιών τεχνητής νοημοσύνης και ρομποτικής. Κι αυτό, καθώς έτσι θα βρεθούν οι πόροι ώστε να χρηματοδοτηθούν άλλοι τομείς απασχόλησης και η εκπαίδευση των ανθρώπων που έχασαν τη δουλειά τους, λόγω αυτοματισμού.

Ο φόβος των μεσαίων στρωμάτων Βέβαια όλα αυτά θέλουν ανθρώπους. Θέλουν μια διάσταση συναισθηματική, ιδεολογική, ψυχολογική που είναι ο φόβος των μεσαίων στρωμάτων. Άλλωστε η ιστορία μας διδάσκει ότι ο φασισμός, ο μεσοπολεμικός ευρωπαϊκός φασισμός, ήταν η ριζοσπαστικοποίηση των απεγνωσμένων μεσαίων στρωμάτων που έβλεπαν τον κίνδυνο της φτωχοποίησης που είναι κάτι πολύ χειρότερο από την προλεταριοποίησή τους. Και εδώ έχουμε δύο άλλα πολύ σημαντικά φαινόμενα που ενισχύουν τέτοιου είδους ροπές που είναι ο φόβος της απώλειας του κεκτημένου. Εξ ού και η πολιτική θεολογία του εθνικολαϊκισμού γιατί πρόκειται για τη θεολογία του παραδείσου και του εκπεσόντος ανθρώπου, ο οποίος υπέπεσε στο προπατορικό αμάρτημα, μόνο που το προπατορικό αμάρτημα δεν ήτανε η φούσκα, η πλεονεξία, ο καταναλωτισμός, αλλά ήταν το ότι ψηφίσαμε λάθος κόμματα και είχαμε λάθος κυβερνήσεις παρότι ήταν δημοκρατικά νομιμοποιημένες ψηφιζόμενες και ξαναψηφιζόμενες κατ’ επανάληψη με μεγάλες έως και συντριπτικές πλειοψηφίες. Άρα υπήρχε ένα αμάρτημα και τώρα πρέπει να έρθει η τιμωρία, μόνο που η τιμωρία δεν έρχεται στον εκπεσόντα άνθρωπο και ιδίως τον μη προνομιούχο που έγινε προνομοιούχος και μικρομεσαίος και τώρα αναζητά τον παράδεισό του, που ήταν ο παράδεισος της ελληνικής μεταπολίτευσης. Αλλά η τιμωρία πρέπει να έρθει σε εκείνους που ψηφίστηκαν για να του δώσουν τον παράδεισο και του τον έδωσαν, αλλά δυστυχώς ο παράδεισος χάθηκε. Το δεύτερο είναι ότι και εσωτερικά και εξωτερικά, κι όταν λέω εξωτερικά εννοώ και σε ευρωπαϊκό και σε παγκόσμιο επίπεδο, έχουμε όξυνση των ανισοτήτων, ή για να είμαι ακριβέστερος δεν έχουμε τόσο όξυνση των ανισοτήτων όσο έχουμε μια δραματική επίγνωση των ανισοτήτων. Γιατί ανισότητες πάντα υπήρχαν και σε πολύ πιο ακραίο βαθμό, αλλά η επίγνωση τώρα λόγω του διαδικτύου, λόγω της δυνατότητας άμεσης ενημέρωσης σε πραγματικό χρόνο είναι πάρα πολύ μεγάλη. Υπάρχει υψηλός βαθμός πληροφόρησης και άρα επίγνωσης και όλα αυτά αλλοιώνουν συμπεριφορές οι οποίες υπήρχαν σε λανθάνουσα μορφή, τώρα όμως εκδηλώνονται με πάρα πολύ έντονο τρόπο.

Οι κάτοικοι του Μεσολογγίου δεν ήθελαν φυσικά να φύγουν από το Μεσολόγγι.

Αναγκάστηκαν να το κάνουν.

Άντεξαν στην πολιορκία των Τούρκων για ένα χρόνο αλλά, όταν οι Τούρκοι κατάφεραν να αποκλείσουν τον ανεφοδιασμό της πόλης, άρχισε να τους θερίζει η πείνα.

Ποιες άλλες επιλογές θα μπορούσαν να κάνουν οι κάτοικοι του Μεσολογγίου;

Κατ’ αρχάς, θα μπορούσαν να έχουν φύγει πριν αποκλειστεί το Μεσολόγγι από στεριά και θάλασσα.

Εκ των υστέρων είναι εύκολο να το πεις αυτό αλλά οι κάτοικοι του Μεσολογγίου, προφανώς, πίστευαν πως θα καταφέρουν να συνεχίσουν να ανεφοδιάζονται από τον ελληνικό στόλο, οπότε θα μπορούσαν να αποκρούουν τους Οθωμανούς για πάντα.

Όταν φτάνει η στιγμή που οι κάτοικοι καταλαβαίνουν πως θα πεθάνουν από την πείνα, δεν έχουν άλλη επιλογή από την ηρωική έξοδο.

Ή μήπως έχουν και άλλη επιλογή;

Έχουν μια ακόμα επιλογή:

Να φάνε ο ένας τον άλλον.

Αν οι κάτοικοι του Μεσολογγίου έτρωγαν τους συμπολίτες τους, θα μπορούσαν να μείνουν στο Μεσολόγγι για λίγο ακόμα.

Αλλά αυτό δεν θα άλλαζε το τέλος τους.

Οι κάτοικοι του Μεσολογγίου επέλεξαν ενωμένοι την έξοδο, το σχεδιό τους μάλλον προδόθηκε και ακολούθησε η σφαγή, με αποτέλεσμα μόνο 1.500 να καταφέρουν να διασωθούν.

Η Έξοδος του Μεσολογγίου είναι εξόχως διδακτική αλλά η Ιστορία, δυστυχώς, δεν μας μαθαίνει τίποτα.

Read more: https://pitsirikos.net/

Στην επίτευξη συμφωνίας με τους θεσμούς φέρεται να κατέληξε η κυβέρνηση στο Eurogroup. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες η Αθήνα δέχθηκε την προνομοθέτηση νέων μέτρων για το 2019, ενώ σε αντάλλαγμα θα επιστρέψουν οι θεσμοί στην Αθήνα. Ετσι η ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε να κάνει ένα βήμα πίσω σε σχέση με την θέση που εξέφρασε κατ' επανάληψιν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας ότι δεν θα δεχθούμε «ούτε ευρώ» νέα μέτρα. Τώρα ξεκινά η διαπραγμάτευση για το ύψος των μέτρων αυτών. Δεν θα υπάρξει κανένα μέτρο λιτότητας. Για κάθε ένα ευρώ φόρου θα υπάρχει και ένα ευρώ φοροαπαλλαγής, από το 2019, όπως ανέφεραν κυβερνητικές πηγές στην Αθήνα. Οι ίδιες πηγές σημείωσαν ότι οι θεσμοί επιστρέφουν στην Αθήνα, καθώς υπήρξε συνολική ανατροπή στο Eurogroup, σε σχέση με το συγκρατημένο κλίμα που υπήρχε πριν την έναρξη του συμβουλίου.

Του Αντώνη Πανούτσου Στην κοινοβουλευτική συζήτηση των αρχηγών για την βία ο Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε σε κάτι το οποίο θα γίνει κομβικό στις επιλογές των πολιτών στις επόμενες εκλογές. Στην αντίληψη του περί νόμου και τάξης. «Η δική μας λογική είναι ο απόλυτος επαγγελματισμός. Μια αστυνομία που δεν θα χτυπάει περαστικούς και δεν θα κλωτσά 15χρονα που φορούν χειροπέδες» είπε σε κάποιο σημείο της ομιλίας του ο πρωθυπουργός. Δημιουργώντας το ερώτημα: Πράγματι πιστεύει ότι στην Ελλάδα έχουμε μια σκληρή αστυνομία που συστηματικά δέρνει περαστικούς και κλοτσάει 15χρονα ή εσκεμμένα προβάλει μια περιορισμένη αστυνομική βία ώστε να στείλει το μήνυμα ότι καλός αστυνομικός είναι ο ανύπαρκτος αστυνομικός. Η θέση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην αστυνόμευση είναι γνωστή από τις εποχές που ζητούσε τον αφοπλισμό της αστυνομίας στις διαδηλώσεις. Άγνωστη όμως παραμένει η γνώμη των πολιτών. Η πλειοψηφία θέλει «νόμο και τάξη» με τον κίνδυνο, κάποιος να χτυπηθεί κατά λάθος ή μια ληθαργική αστυνομία που θα κρατάει τις αποστάσεις με τον κίνδυνο να καούν και πέντε τρόλεϊ; Και τα δύο δεν γίνονται. Αμφότερα δεν χρειάζεται να έχουν σχέση με την ατιμωρησία αστυνομικών που παραβαίνουν το νόμο. Μια κυβέρνηση μπορεί να έχει σκληρή αστυνομία και ταυτόχρονα να είναι σκληρή στους αστυφύλακες που παραβαίνουν το νόμο. Η σταθερή ως προς το νόμο προσέγγιση της κυβέρνησης απέναντι στους πολίτες μπορεί να κάνει ευκολότερη και την σκληρή του εφαρμογή στην αστυνομία. Το ερώτημα αφορά τους πολίτες και είναι σαφές. Θέλουν τον έλληνα αστυνομικό να βγάζει το πιστόλι στις αντίστοιχες περιπτώσεις που θα το έβγαζε ο γάλλος, άγγλος, γερμανός ή το έχει στη θήκη διακοσμητικό όπως το έχει κατά κανόνα ο έλληνας αστυνομικός σήμερα; Η απάντηση δεν είναι τόσο εύκολη. Αν το βγάζει είναι δεδομένο ότι κάποια στιγμή θα γίνει το λάθος και θα υπάρξει αθώο θύμα. Ιδιαίτερα την πρώτη περίοδο που ο κόσμος θα περιμένει χαλαρή αστυνόμευση. Το δεύτερο ενδιαφέρον σημείο που έθιξε ο Τσίπρας είναι η σχέση του χουλιγκανισμού με τους κουκουλοφόρους των Εξαρχείων, λέγοντας «ο χουλιγκανισμός είναι χουλιγκανισμός. Δεν είναι άλλο η βία στα γήπεδα και η βία στα Εξάρχεια. Εσείς όμως δεν ασχολείστε καθόλου με το θέμα της ποδοσφαιρικής βίας. Εμείς σταματήσαμε 3 φορές το πρωτάθλημα. Γιατί δεν ασχολείστε με αυτό το θέμα; Γιατί δεν κάνατε τίποτα για την βία στα γήπεδα; Σας νοιάζει μόνο η βία στην οποία μπορείτε να κολλήσετε μια ιδεολογική ρετσινιά». Εδώ κατά λάθος μάλλον είπε μεγάλη αλήθεια. Όντως η βία στα γήπεδα και η βία στα Εξάρχεια είναι το ίδιο πράγμα. Προξενείτε από λίγα άτομα με μεγάλες όμως ζημιές. Η πιτσιρικάδα που λόγω ανύπαρκτης αστυνόμευσης το αντιλαμβάνεται σαν ακίνδυνη μαγκιά του μιμείται, με αποτέλεσμα το φαινόμενο του «πουτάνα όλα», το οποίο εκτός των τοίχων των Εξαρχείων ήταν και σε ένα πανό στον τελικό του μπάσκετ. Για το «πουτάνα όλα» ο χούλιγκαν θα πετάξει την φωτοβολίδα στην απέναντι κερκίδα ξέροντας ότι η «ομάδα του» θα τιμωρηθεί, αφού το τελευταίο που τον ενδιαφέρει είναι η ομάδα. Για το «πουτάνα όλα» ο κουκουλοφόρος θα καταστρέψει το ακυρωτικό στα λεωφορεία, λέγοντας ότι το κάνει για τους φτωχούς. Τους ίδιους φτωχούς που θα κατεβάσει από το λεωφορείο ενώ πηγαίνουν στην δουλειά τους για να το κάψει. Ενδιαφέρον έχει και το πώς ο Αλέξης Τσίπρας αντιλαμβάνεται την επιτυχημένη αστυνόμευση. «Για τα επεισόδια στα Εξάρχεια δεν είπατε κάτι. Ότι κάθε τρεις και λίγο κουκουλοφόροι επιτίθενται στο σπίτι του υπουργού Αλέκου Φλαμπουράρη». Το ότι οι κουκουλοφόροι επιτίθενται «κάθε τρεις και λίγο» στο σπίτι ενός υπουργού και δεν τρέχει τίποτα πρέπει να είναι μεγάλη παρηγοριά για τους κατοίκους της περιοχής όταν παίρνουν τηλέφωνο την αστυνομία και ζητάνε την βοήθειά της. Όπως και το «Παραβατικότητα υπάρχει στον τόπο. Αλλά δεν υπάρχει μόνο στην Ελλάδα αλλά σε όλο τον κόσμο. Και στην Γερμανία που δεν κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ». Πράγματι παραβατικότητα υπάρχει σε όλο τον κόσμο. Το θέμα είναι πως αντιμετωπίζεται. Το 2009 όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε στο φάιναλ φορ του Βερολίνου, σε κάθε πούλμαν οπαδών ανέβηκε ένας αστυνομικός. Δεν κουνήθηκε κανένας. Στο Αλεξάνδρειο 10 ματατζήδες παρακολουθούσαν έναν χούλιγκαν να τους πετάει καθίσματα. Τα άτομα που ανεβαίνουν στην κερκίδα είναι τα ίδια. Η αστυνομία διαφέρει. Και για πρώτη ίσως φορά μεταπολιτευτικά οι έλληνες πολίτες πρέπει να αποφασίσουν καθαρά ποια αστυνομία θέλουν. Το τελευταίο πάντως που χρειάζεται η Ελλάδα είναι μία κομματική αστυνομία που κινητοποιείται όταν οι κουκουλοφόροι τολμήσουν να αγγίξουν τα άδυτα των αδύτων. Όπως έγινε με την επίθεση στα ΜΑΤ έξω από τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην πλατεία Κουμουνδούρου. Ούτε μία προσαγωγή για εμπρησμό τρόλεϊ, καταστροφή ακυρωτικού μηχανήματος ή τις επιθέσεις στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και 35 επειδή τόλμησαν να επιτεθούν στην Κουμουνδούρου, είναι γελοιοποίηση κάθε έννοιας ισονομίας. Ένα μήνυμα ότι όλα συγχωρούνται, όχι όμως η αχαριστία όπως είναι τα «παιδιά» να καίνε τα γραφεία του κόμματος που ποτέ δεν τα είχε ενοχλήσει.

Του Νίκου Χρυσικόπουλου

Το Taxibeat αλλάζει σε… Beat με στόχο να επαναλάβει την επιτυχία του στη Λατινική Αμερική, η πλατφόρμα που αναπτύχθηκε για την κλήση ταξί από κινητό σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη μέσα στους επόμενους μήνες θα έχει ενοποιηθεί με την αντίστοιχη της γερμανικής Daimler (My Taxi) που λειτουργεί σε 50 ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ η μετάβαση στο νέο περιβάλλον θα σημάνει πολύ περισσότερες… κούρσες για τους 8.000 συνεργαζόμενους οδηγούς λόγω τουρισμού.

Αυτή είναι η επόμενη ημέρα για την Taxibeat, μετά την εξαγορά της από τον όμιλο Daimler μέσω της θυγατρικής του εταιρείας MyTaxi, όπως την περιγράφει στον προσωπικό λογαριασμό του στο facebook ο Νίκος Δρανδάκης, επικεφαλής της ελληνικής εταιρείας από το 2011, όταν και ιδρύθηκε.

Ο συνιδρυτής (μαζί με τους Κ. Σακκά, Μ. Σφικτό και Ν. Δαμηλάκη) της Taxibeat αναφέρεται στις μεγάλες προοπτικές που δημιουργούνται από την ένταξη σε μια διεθνή πλατφόρμα, όπως είναι αυτή της My Taxi που σήμερα έχει παρουσία σε 9 χώρες και 50 πόλεις στην Ευρώπη, με 108 χιλιάδες οδηγούς και 10 εκατομμύρια πελάτες. Στόχος των Γερμανών είναι το My Taxi να γίνει το μεγαλύτερο app για την κλήση ταξί από κινητό σε όλη την Ευρώπη, να έχουν δηλαδή όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες μια εφαρμογή για να καλούν ταξί όπου κι αν ταξιδεύουν στην Ευρώπη.

Αυτό, όπως εξηγεί ο Δρανδάκης, σημαίνει ότι, εκατομμύρια Γερμανοί, Βρετανοί, Ιταλοί, Ισπανοί και άλλοι πελάτες της MyTaxi που επισκέπτονται την Αθήνα και άλλες πόλεις της Ελλάδας, θα μπορούν να καλούν ταξί από την ίδια εφαρμογή. "Αυτό θα δημιουργήσει μια τεράστια διαφορά στη δουλειά που παίρνουν οι οδηγοί μας, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες", αναφέρει. Σήμερα, η Taxibeat έχει περισσότερους από 550 χιλιάδες εγγεγραμμένους χρήστες και συνεργάζεται με 8.000 οδηγούς ταξί.

Όσον αφορά στην ελληνική λειτουργία της εφαρμογής, σταδιακά θα αρχίσει η διαδικασία τεχνολογικής ενοποίησης και σε λίγους μήνες οι Έλληνες (επιβάτες και οδηγοί) θα εξυπηρετούνται μέσω της εφαρμογής MyTaxi. Στόχος είναι σε λίγους μήνες στις οθόνες των συνδρομητών της υπηρεσίας να αντικατασταθεί το Taxibeat με το MyTaxi. Μέσω της εξαγοράς, η MyTaxi σχεδιάζει να επιταχύνει τη διεθνή επέκταση της εφαρμογής της για την κλήση και κράτηση ταξί στην Ευρώπη.

Δεν θα συμφωνήσουν την Δευτέρα; Δεν νομίζουμε ότι αυτό αποτελεί έκπληξη. Έκπληξη θα ήταν να έπεφτε μία φορά μέσα στις προβλέψεις του ο κ. Τσίπρας. Πίσω απ’ όλα αυτά, πάντως, κρύβεται ένα παιγνίδι τακτικής που οδηγεί σε ένα νέο δημοψήφισμα! Αυτή την στιγμή είναι το πιο πιθανό σενάριο. Τουλάχιστον σε σχέση με εκείνο που θέλει την αξιολόγηση να κλείνει σύντομα! Η υπερβολική κατανάλωση λέξεων, όπως και κάθε υπερκατανάλωση, προκαλεί κόπωση στο κοινό και αποστροφή σε κάθε μελλοντική επανάληψη. Διαπραγμάτευση, αξιολόγηση, ανάπτυξη, επενδύσεις, μνημόνιο. Ώρες – ώρες σκέφτεται κανείς αν όλα αυτά είναι κομμάτι της στρατηγικής της δημιουργικής ασάφειας. Δεν ξέρουμε αν τους έχουμε αποδώσει ιδιότητες που δεν έχουν, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο κόσμος έχει κουραστεί υπερβολικά… Είναι σαν να ποτίζεις έναν άνθρωπο με οινόπνευμα και αφού έχει μεθύσει και αναζητάει μία ήσυχη γωνιά για να μαζέψει τα κομμάτια του, του φέρνεις να υπογράψει ένα σωρό χαρτιά! Είναι τέτοια η κατάστασή του εκείνη την στιγμή που θα υπογράψει τα πάντα, αρκεί να φτάσει στην γη της… επαγγελίας! Έχει συμβεί μία φορά το 2015. Το επαναλαμβάνουν και σήμερα! Η παράταση της αβεβαιότητας για δύο ή τρεις μήνες δεν θα οδηγήσει σε κάτι άλλο από την αποδοχή οποιουδήποτε γεύματος σερβιριστεί εκείνη την ώρα! Ήδη ζούμε πρωί – μεσημέρι και βράδυ με πολλές δόσεις διαπραγμάτευσης και αξιολόγησης. Τόσες πολλές δόσεις που στο τέλος θα παρακαλάμε να γίνει κάτι, οτιδήποτε! Αρκεί να μην ξανακούσουμε για την αξιολόγηση. Στην αρχή θα είχαμε οπωσδήποτε συμφωνήσει τον Δεκέμβριο. Ύστερα ο Δεκέμβριος έγινε Ιανουάριος και έτσι φτάσαμε στο «ορόσημο» της 20ης Φεβρουαρίου. Είναι απολύτως βέβαιο ότι πάμε για Μάρτιο και βλέπουμε! Τι είδους γεύμα θα μας προσφερθεί το καλοκαίρι; Τα υλικά υπάρχουν ήδη στο τραπέζι: Είναι ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ που ζητούν συνεχώς νέα μέτρα, όταν οι ίδιοι δεν... υλοποιούν τις δεσμεύσεις τους! Είναι η Ευρωζώνη που θα διαλυθεί μαζί με το ευρώ. Και είναι η δραχμή, με την οποία στο παρελθόν… μεγαλουργήσαμε! Αν γλιτώσουμε αυτή την φορά το δημοψήφισμα, θα πρόκειται για μία μεγάλη και ιστορική ανατροπή! Όλο το σκηνικό, πάντως, για την μεγαλύτερη ομαδική αυτοκτονία στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι έτοιμο. Το δημοψήφισμα για την δραχμή, θα φέρει στο τέλος δραχμή. Ακριβώς επειδή ο κόσμος είναι κουρασμένος και αποπροσανατολισμένος. Με το δημοψήφισμα το καθεστώς θα έχει πετύχει τον σκοπό του. Θα μακροημερεύσει! Γι' αυτό ακριβώς και δεν έχει λόγο να μην το επιχειρήσει. Ο Αλέξης Τσίπρας ξέρει ότι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες θα τον οδηγήσει σε ήττα. Επίσης, δεν θέλει να απογυμνωθεί πλήρως απέναντι στους ψηφοφόρους του, ψηφίζοντας όλα όσα του ζητούν οι δανειστές. Έτσι, η μόνη επιλογή που του μένει είναι εκείνη του δημοψηφίσματος. Είναι ο μόνος τρόπος για να εξακολουθήσει να έχει πιθανότητες να παραμείνει στην εξουσία. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει! Αυτό μπορεί να είναι το σχέδιο. Το πόσο πιθανό είναι να πετύχει το remake του 2015 είναι κάτι που θα το κρίνουν στο τέλος οι ίδιοι οι θεατές. Συνήθως τα remake δεν είναι τόσο πετυχημένα όσο οι πρώτες παραγωγές. Σημαντικό είναι να κατανοήσουμε ότι η ζημιά που προκαλείται στην οικονομία είναι ήδη σημαντική και θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη μέχρι την ώρα που θα φτάσουμε στο δημοψήφισμα. Αλλά, ποιος ενδιαφέρεται; Σίγουρα όχι οι θεσμικοί παράγοντες που έκλεισαν τα μάτια τους στο πρώτο δημοψήφισμα και πιθανότατα θα κάνουν το ίδιο και σε αυτό. Ο Μινώταυρος, το θάνατο του οποίου επιθυμούν διακαώς, είναι ένα μυθικό πλάσμα. Η απειλή όμως προς τη Δημοκρατία είναι η σκληρή πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα. Θανάσης Μαυρίδης thanasis.mavridis@liberal.gr

Έκκληση στους πολίτες να αντιταχθούν στο εθνικολαϊκιστικό σχέδιο που οδηγεί από τον αντιευρωπαϊσμό στη δραχμοφιλία, αλλά και στη συνολική και ενσυνείδητη προσπάθεια αλλοίωσης του καθεστώτος, έκανε ο Ευάγγελος Βενιζέλος, όπως μεταδίδει το protothema.gr, σε εκδήλωση του Κύκλου Ιδεών με θέμα "Εθνικολαϊκιστές Vs. Υπνοβάτες". "Η διάχυτη αντίληψη του εθνικολαϊκισμού μετατρέπεται σε πολιτικό σχέδιο, ένα είδος Φρανκενστάιν και αυτονομείται από τους εμπνευστές του" προειδοποίησε και αναφέρθηκε στις δημοσκοπήσεις που δείχνουν να ανεβαίνει το ποσοστό αυτών που φλερτάρουν με την ιδέα της δραχμής. "Προτεραιότητά μας πρέπει να είναι ένα μέτωπο που μπορεί να συγκροτηθεί προκαταρκτικά. Να αποτρέψει τις εξελίξεις οι οποίες είναι βλαπτικές για τη χώρα. Κι αυτό το μέτωπο είναι ένα μέτωπο αξιακό. Είναι ένα νέο ορθολογικό μέτωπο" τόνισε, απορρίπτοτας κάθε ιδέα συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Απαντώντας σε ερώτηση "αν συμφωνεί με την προσέγγιση ΠΑΣΟΚ –ΣΥΡΙΖΑ" σημείωσε: "Διαφωνώ απολύτως. Το επείγον ζήτημα για τη χώρα είναι να οδηγηθεί σε εκλογές και να ηττηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Και η χώρα να αποκτήσει μια άλλη κυβέρνηση. Μία κυβέρνηση η οποία θα είναι ευρύτατης συνεργασίας όλων των πραγματικά ευρωπαϊκών και των πραγματικά δημοκρατικών δυνάμεων. Κι έχω πει ότι βεβαίως ο ηττημένος ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να μετάσχει. Όπως τον είχαμε καλέσει να μετάσχει και το 2012. Δεν μπορεί όμως αρνούμενος να καθορίσει ή να παρεμποδίσει τις εξελίξεις. Η χώρα πρέπει να έχει κυβέρνηση. Και πρέπει να έχει κυβέρνηση η οποία θα έχει στρατηγική. Και το ζήτημα δεν είναι να δημιουργούμε εμείς αβεβαιότητα ως προς το μέλλον της χώρας. Η οποία αβεβαιότητα κατά αποτέλεσμα ενισχύει τη ΝΔ. Εγώ αρνούμαι να συμπράξω σε μια πολιτική που ενισχύει τη ΝΔ και δημιουργεί τη ψευδαίσθηση ότι έχει ιστορική βάση και προοπτική μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της ΝΔ, διαγραφομένης της ευθύνης μέχρι το 2009. Θέλω μια χώρα που να έχει στρατηγική, δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης, σχέδιο και πολιτική. Και δεν εμπιστεύομαι σε κανέναν τη δικαίωση της προσπάθειας μας, τη δικαίωση της πολιτικής μας για τη σωτηρία της χώρας. Δεν εμπιστεύομαι σε άλλους, προκειμένου να μείνουμε εμείς ελεύθεροι βαρών στην αντιπολίτευση, να αποκτήσουμε σχέσεις με έναν ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα μπει ξαφνικά στην κεντροαριστερά και θα φτιάξει την νέα ελληνική σοσιαλδημοκρατία. Δεν το δέχομαι αυτό. Και δεν είναι αυτό η απόφαση που μας καθοδηγεί από το συνέδριο του 2015. Κι αυτό είναι μια τραγική πλάνη. Άλλωστε έχω πει ποιο πλαίσιο μπορώ να υπηρετήσω και ποιο δεν μπορώ να υπηρετήσω".

Αθήνα Μόνο ο ένας από τους «αιώνιους» αντίπαλους του ελληνικού αθλητισμού θα διεκδικήσει το Κύπελλο Ελλάδας Γυναικών, αφού η κληρωτίδα έβγαλε αντιμέτωπους Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό στο φάιναλ 4 της διοργάνωσης, που θα διεξαχθεί το διήμερο 4-5 Μαρτίου στο ΔΑΚ Γλυφάδας.

Όταν οι “Σύμμαχοι” συνεργάσθηκαν με τους Γερμανούς ναζί για να μην εισέλθει ο Ε.Λ.Α.Σ. στα Χανιά

Όταν οι “Σύμμαχοι” συνεργάσθηκαν με τους Γερμανούς ναζί για να μην εισέλθει ο Ε.Λ.Α.Σ. στα Χανιά

Του Αλέξανδρου Κουτσομητόπουλου*

“Λόγω Επικαιρότητας” (Γερμανός Διοικητής της – ήδη προϋπάρχουσας «Νατοϊκής Ναυτικής Δύναμης Περιπολιών στο Αιγαίο», η οποία προορίζεται να «συντονίσει» και τις πρόσθετες «Ευρωπαϊκές Συνοριακές Δυνάμεις Στρατοχωροφυλακής – “Frontex” – για την Αποτροπή Ανεξέλεγκτης Προσφυγικής & Μεταναστευτικής Εισόδου» σε …«Ευρωπαϊκό» έδαφος), σας παρουσιάζουμε ένα...

εν πολλοίς άγνωστο βιβλίο ιστορικής μελέτης , με τον τίτλο : “Η ΣΒΑΣΤΙΚΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ , μεταξύ Σεπτέμβρη & Νοέμβρη του 1943″.

Τ΄οποίο προφανώς αναφέρεται στην Γερμανική “Ανακατάληψη & Διοίκηση της Δωδεκανήσου”, μετά την παράδοση – συνθηκολόγηση των Ιταλικών συμμαχικών τους δυνάμεων.

Στη φωτογραφία βλέπουμε τον τελευταίο Γερμανό Διοικητή της Ρόδου και του “Ανατολικού Αιγαίου / Δωδεκανήσου , Otto Wilhelm Heinrich – WAGENER- ( θανατικό ναζιστή , πρώην βουλευτή & “οικονομικό σύμβουλο” , φίλο του Χίτλερ ) να παραδίδεται με στρατιωτικό , αλλά και ναζιστικό “Τελετουργικό”, μαζί με φρουρά 6000 στρατιωτών , στις “Συμμαχικές Δυνάμεις” ( Άγγλους + Έλληνες Αξιωματικούς ) στην Σύμη. Την ημέρα ακριβώς της οριστικής συνθηκολόγησης της Γερμανίας ( 8 Μαΐου 1945 ).

Ενώ παράλληλα οι “Σύμμαχοι” μας άφησαν άλλη μία Γερμανική Φρουρά περίπου 6000 ανδρών , του λεγόμενου στην γερμανική φαντασίωση “Φρουρίου της Κρήτης”, οπλισμένη να … “αυτοδιοικείται” στο στρατόπεδο της κοντά στην πόλη των Χανίων, μέχρι και ένα μήνα μετά την επίσημη Γερμανική Παράδοση !

Ώστε να “προσέχουν” ( οι “εχθροί” τους ναζί Γερμανοί» ) να μην εισέλθει ο “Ε.Λ.Α.Σ.” στα Χανιά ( ! ) , μέχρι να εμφανιστούν στο νησί η “Χωροφυλακή” και οι “Αρχές” της Αθήνας.

Πρόκειται για άλλη μια από τις “παγκόσμιες πρωτοτυπίες” που έζησε μόνο η Ελλάδα στην διάρκεια του Β΄Π.Π. , δηλαδή την συνεννόηση των πολεμικών αντιπάλων , «Φιλελεύθερων δυτικών Συμμαχικών κρατών» με την «Εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία», για λόγους «αντιμετώπισης του «κουμμουνιστικού κινδύνου». Κάτι θα πρέπει να θυμάται και να γνωρίζει και ο αειθαλής πολιτικός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης από αυτή την περίπτωση της … “Πρώϊμης” – Δυτικοκαπιταλιστικής – Γερμανο – Νεοφιλελεύθερης Συνεργασίας…

«Δύο χρόνια γερμανικής κατοχής στα Δωδεκάνησα» ( ειδική περίπτωση συνέχισης της γερμανικής κατοχής του “Ελλαδικού Χώρου” , πέρα από την αποχώρηση των Γερμανικών δυνάμεων από την Ηπειρωτική Ελλάδα και τα Επτάνησα τον Οκτώβρη του 1944 ) μέχρι την συνθηκολόγηση της Γερμανίας τον Μάιο του 1945) , ήταν αρκετά για την οδυνηρή οικονομική ληστεία και πολλά εγκλήματα πολέμου στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου , τα οποία βλέπουν σήμερα ξανά τον “δημοκρατικό γερμανικό πολεμικό στόλο” στα χωρικά τους ύδατα …

Στη Ρόδο ο “Βάγκενερ” , ο οποίος σύμφωνα με την έρευνα μας, «οραματιζόταν» να την μετατρέψει σε ένα και μετά την λήξη του Β΄Π.Π. «Ανεξάρτητο Γερμανικό – Σταυροφορικό Μεσαιωνικό Ιπποτικό Δουκάτο» ( ! ) , είχε εγκαταστήσει στην περιοχή της “Καλλιθέας” ένα φρικτό γερμανικό Στρατόπεδο Συγκέντρωσης όπου βασανίστηκαν πολλοί Έλληνες πατριώτες. Και εκτέλεσε – δολοφόνησε αδικαιολόγητα πάρα πολλούς Ιταλούς αιχμαλώτους πολέμου.

Το ίδιο έγκλημα δηλαδή που διέπραξαν οι Γερμανοί ( «οι ναζί» ) δηλαδή που και στην Κεφαλονιά με τους Ιταλούς αιχμαλώτους. , εκτός των άλλων παραβιάζοντας και τους “νόμους διεξαγωγής πολέμου” των Συνθηκών της Χάγης

ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΠΙΣΗΣ “ΕΝΤΙΜΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ” ΑΠΟ ΠΛΕΥΡΑΣ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ Γ΄΄ΡΑΪΧ – Τ΄ ΟΠΟΊΟ ΜΆΛΛΟΝ – «ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ» ΕΠΙΣΗΣ Ο .,. «ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ» – ΓΕΡΜΑΝΙΚΟΣ – ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟΣ – ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΟΣΜΟΣ (« αλά Ρίχτερ»).

Μεταπολεμικά ο προσωπικός φίλος & οικονομικός σύμβουλος του Χίτλερ καταδικάστηκε «με το ζόρι« , τέλη του 1947 , στην Ιταλία ( αφού πρώτα απελευθερώθηκε από την Αγγλική αιχμαλωσία , μόλις δύο χρόνια μετά την παράδοση του ) σε δεκαπενταετή φυλάκιση για την άνανδρη εκδικητική κακομεταχείριση & εκτέλεση – δολοφονία , πολλών Ιταλών στρατιωτών που είχαν αιχμαλωτιστεί μετά την συνθηκολόγηση και αποχώρηση της Ιταλίας από τον “Ναζιστικό/Φασιστικό Άξονα” , τον Σεπτέμβρη του 1943 .

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ( 1948 ) ΑΜΝΗΣΤΕΥΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ! ( ΟΠΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 1959 ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ «Ο ΜΑΞ ΜΕΡΤΕΝ» ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ! ) – ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΕΣΗ ΤΗΣ “ΗΤΤΗΜΕΝΗΣ” ΚΑΙ “ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ” ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ – ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΟΝΡΑΝΤ ΑΝΤΕΝΑΟΥΕΡ ( ΑΠΟ ΤΟ 1958 ΣΥΝΙΔΡΥΤΗ ΤΗΣ ΛΕΓΟΜΕΝΗΣ «Ε.Ο.Κ” ( ΤΗΣ” ΕΙΡΗΝΗΣ” ) ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΗΜΗΣ «ΓΑΛΛΟΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ ΦΙΛΙΑΣ» – ΔΗΛΑΔΗ – “ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΩΜΣΤΕ – ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΔΥΟ – ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ – ΗΤΤΗΜΕΝΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΡΑΤΩΝ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ – ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ – ΓΙΑ ΤΗΝ “ΕΙΡΗΝΗ” ΣΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΙΡΑΣΜΑ ( ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ) ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥ ΚΟΣΜΟΥ – ΚΥΡΙΩΣ -ΤΟΤΕ- ΑΡΧΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ …

Ο ΠΡΩΗΝ “ΔΙΟΙΚΗΤΗΣ ΑΙΓΑΙΟΥ” ΒΑΓΚΕΝΕΡ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΤΗΚΕ ΕΠΙΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΩΣΘΕΤΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΤΕ “ΓΝΩΣΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ «ALOIS HUDAL” – Ο ΟΠΟΙΟΣ ΣΑΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΟΣ ΟΠΑΔΟΣ – ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΟΥ «Γ΄ΡΑΪΧ – ΜΙΑΣ …«ΟΣΜΩΣΗΣ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ» – ΣΤΟΝ «ΑΓΩΝΑ» ΚΑΤΑ ΤΟΥ… «ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟΥ – ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ» … – ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ …

ΚΥΡΙΟΥΣ ΔΙΟΡΑΓΑΝΩΤΕΣ ( ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΟΥ «ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ» ) ΤΗΣ «ΦΥΓΗΣ» – ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΡΟΧΗΣ «ΝΟΜΙΚΗΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ & ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ» – ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΕΠΙΖΗΣΕΙ ΤΟΥ Β΄Π.Π.

ΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ( ΑΘΩΩΣΗ & ΑΜΝΗΣΤΕΥΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΝΩΣΤΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΝΑΖΙ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΔΥΤΙΚΟΓΕΡΜΑΝΙΚΟΥΣ & ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥΣ + ΝΑΤΟΪΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ) Η ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΘΕΡΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ «Η.Π.Α.» – ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ … «ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ» ΜΕ ΤΗΝ «ΝΕΑ» ΓΕΡΜΑΝΙΑ – ΤΗΝ ΟΠΟΊΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ – ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΕΤΑ ΤΟ «1990’» – ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΕΧΕΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΛΕΓΟΜΕΝΟΣ « ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ».

 

Στην φωτογραφία , σας παρουσιάζουμε χάρτη με τις εστιασμένες περιοχές του Αιγαίου όπου «πιθανολογείται» η έχει βεβαιωθεί πως υπάρχουν «λεύγες υδατανθράκων». Ένα μελλοντικό πεδίο «συνδιαχείρισης – συνεκμετάλλευσης» μεταξύ Η.Π.Α. – Τουρκίας – Ελλάδας και Γερμανίας . Ιδιαίτερα η τελευταία το επιθυμεί διακαώς και έχει «νευριάσει πολύ» που την έχουν αποκλείσει , όπως και την Τουρκία, από την «συνεκμετάλλευση» του «φυσικού αερίου» στην ευρύτερη περιοχή της «Μεσογειακής Λεκάνης» , οι Η.Π.Α. , Ελλάδα , Κύπρος , Αίγυπτος & το Ισραήλ) . Γι΄αυτό ίσως και εντείνεται η συνεργασία Γερμανίας – Τουρκίας με προοπτική το διαίρει και βασίλευε και την «συνεκμετάλλευση στην περιοχή του Αιγαίου.

*  δημοσιογράφος – πολιτικός επιστήμονας. Ερευνητής από το 1987 της ιστορίας των συνεπειών της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και υπερασπιστής με σειρά δεκάδων δημοσιεύσεων και εμφανίσεων στα Μ.Μ.Ε. της Διεκδίκησης των Γερμανικών Επανορθώσεων (προς το Δημόσιο) και Αποζημιώσεων ( προς τους Πολίτες ), όπως και της επιστροφής των ¨Εξαναγκαστικών Δανείων της Τράπεζας της Ελλάδος προς το Γ΄Ράιχ .

"seisaxthia"

Του Αντώνη Πανούτσου Το 1986 ο Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε τον Ολυμπιακό στον τελικό του κυπέλλου στο ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός στο ημίχρονο προηγείτο με γκολ του Βλάχου στο 24. Στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού ο Αντώνης Γεωργιάδης ελπίζοντας ότι θα πάρει το ματς ετοιμαζόταν να δώσει εντολή στον Βαΐτση που έπαιζε φορ να αντικαταστήσει τον αμυντικό χαφ Παπαγγέλη. Καθισμένος στον πάγκο των αποδυτηρίων ο Νίκος Αναστόπουλος που αντιλαμβανόταν ότι ο Ολυμπιακός δεν τραβάει είπε στον Γεωργιάδη: «Κυρ- Αντώνη. Γιατί να μην βάλουμε έναν αμυντικό και αν χάσουμε 1-0 να το γυρίσουμε στην διαιτησία ;». Ο Γεωργιάδης έβαλε τον Βαΐτση. Ο Ολυμπιακός στο δεύτερο ημίχρονο έφαγε και άλλα 3 και έχασε με 4-0. Οι οπαδοί του δεν συγχώρησαν την συντριβή. Άρχισαν να ψάχνουν για παίκτες που δώσανε το ματς, η ομάδα διαλύθηκε. Το 4-0 του κυπέλλου ήταν η αρχή για τα 9 πέτρινα χρόνια του Ολυμπιακού χωρίς πρωτάθλημα. Ο Νίκος Αναστόπουλος συνέχισε την καριέρα του στον Ολυμπιακό, τον Ιωνικό και αργότερα σαν προπονητής. Το ποδόσφαιρο διατηρούσε ένα από τα σύμβολά του και ο πολιτικός σχεδιασμός του ΣΥΡΙΖΑ έχανε τον εν δυνάμει διευθυντή του πολιτικού του σχεδιασμού. Από τότε που ανέλαβε την κυβέρνηση η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η κάθε ανεπιτυχής μαγκιά, η κάθε συμφωνία που υπέγραφε χωρίς πρόθεση να την τηρήσει, να χρεώνεται στην αδιαλλαξία των ξένων. Δημιουργώντας ταυτόχρονα την μέγιστη δυνατή εχθρότητα με τους διαπραγματευτές. Όπως τον Ιανουάριο του 2015 όταν ο Βαρουφάκης στο τέλος της συνέντευξης Τύπου είχε πει ότι δεν αναγνωρίζει το Εurogroup και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται να συνεργαστεί με την τρόικα ώστε να υποχρεώσει τον Γέρουν Ντάισελμπλουμ να σηκωθεί, να δώσει με το ζόρι το χέρι και να φύγει. Ο ορισμός της τεχνητής κρίσης που ακολουθήθηκε από την «αποκάλυψη» του Βαρουφάκη ότι ο Ολλανδός του είπε στο αυτί «You just killed the troika». Ώστε να δημιουργήσει την εντύπωση ότι αυτό που οι σαμαροβενιζέλοι αγωνιζόντουσαν χρόνια ο ίδιος το έκανε σε πέντε λεπτά. Κάθε φορά που βρέθηκε και θα βρίσκεται κοντά σε συμφωνία ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει κάτι για να την τορπιλίσει. Κάποια αρχαία θα ανακαλύπτονται στο Ελληνικό, κάποιο μη προβλεπόμενο επίδομα θα δίνεται στους συνταξιούχους. Η συμφωνία θα αναβάλλεται με αποτέλεσμα γίνεται όλο και περισσότερο επαχθής. Ο κυβερνητικός του εκπρόσωπος θα ζητάει από το ΔΝΤ και τους Γερμανούς «να επιστρέψουν στον ρεαλισμό». Τον νέο όμως ρεαλισμό που δημιουργήθηκε από την αθέτηση της προηγούμενης συμφωνίας. Η δημιουργική αβεβαιότητα της περιόδου Βαρουφάκη ισχύει ακόμα πιο πολύ σήμερα. Υπάρχει μόνο μία βεβαιότητα. Η βεβαιότητα ότι όποια συμφωνία και να υπογράψει η κυβέρνηση δεν θα την τηρήσει. Όπως επιγραμματικά διαπίστωσε ο Κλάους Ρέγκλινγκ με την δήλωση του ότι η Ελλάδα ««μπορεί να επανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, εφόσον εφαρμόσει τις συμφωνηθείσες μεταρρυθμίσεις με αποφασιστικότητα». Κάθε φορά που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα πλησιάζει σε συμφωνία, κάποιοι βουλευτές θα ανακαλύπτουν δάση στο Ελληνικό. Κάθε φορά που στην συμφωνία θα ετοιμάζονται να πέσουν υπογραφές κάποιοι άλλοι θα θυμούνται το αφορολόγητο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβεται αλλά προσπαθεί να δείχνει στους ξένους ότι είναι απρόθυμος και αφερέγγυος συνομιλητής. Ο λόγος είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να χάσει. Όχι να παίξει επιθετικά και να συντριβεί με 4-0 για να έχει την ευθύνη. Αλλά μια αξιοπρεπή ήττα με 1-0 με ευθύνη της «διαιτησίας». Η οποία θα πάει την Ελλάδα σε εθνικό νόμισμα και στα πέτρινα χρόνια για τα οποί δεν θα φταίει ο ίδιος αλλά οι αδιάλλακτοι ξένοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους.

Μαύρη μέρα ήταν η χθεσινή για την ελληνική τέχνη, με διπλή μεγάλη απώλεια, καθώς έφυγαν από τη ζωή δύο σπουδαίοι καλλιτέχνες. Ο Δημήτρης Μυταράς και ο Γιάννης Κουνέλλης. Εκτός από την αφοσίωσή τους στα εικαστικά, οι δύο είχαν ακόμα ένα κοινό: ο πρώτος αποπέμφθηκε για γραφειοκρατικούς και ντροπιαστικούς λόγους από την Ακαδημία Αθηνών. Ο δεύτερος δεν εισήχθη ποτέ στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Αφήνουν πίσω τους τεράστιο αποτύπωμα στην τέχνη της χώρας μας, αλλά, ειδικά ο δεύτερος, και στο διεθνές στερέωμα.

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 ετών ο Βασίλης Τσάγκλος, ένας από τους πλέον δραστήριους Έλληνες ηθοποιούς με συμμετοχή σε πολλές δεκάδες θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και ταινίες.  

Γεννήθηκε στην Πύλο της Μεσσηνίας στις 20 Ιουνίου 1939. 

Το Δημοτικό Θέατρο Μαραθώνα ξεκίνησε τις δραστηριότητές του το 1989 με την προτροπή και καθοδήγηση του καταξιωμένου ηθοποιού και σκηνοθέτη. Ο Τσάγκλος δημιούργησε τον πρώτο πυρήνα του ΔΗ.ΘΕ.ΜΑ., δίδαξε, σκηνοθέτησε και έβαλε το θεμέλιο λίθο για την σύσταση του ως νομικό πρόσωπο και μέχρι την τελευταία στιγμή υπήρξε συμπαραστάτης σε κάθε θεατρική απόπειρα της ομάδας. Προς τιμήν του, το θερινό θέατρο του δημοτικού θεάτρου Μαραθώνα φέρει την επωνυμία ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΓΚΛΟΣ.

Ελληνικές τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι Η βεντέτα 1986|1986 ΕΡΤ2 Το γυμνό κορίτσι 1982|1982 ΕΡΤ Ο ζητιάνος 1982|1982 ΥΕΝΕΔ Τα Λαυρεωτικά 1982|1982 ΕΡΤ Λεηλασία μιας ζωής 1978|1978 ΕΡΤ Ο Λούσιας 1989|1989 ΕΤ1 Η αγάπη που δε γνώρισε σύνορα (1991) 1991|1991 Mega Η δασκάλα με τα χρυσά μάτια 1979|1979 ΕΡΤ Η ζωή και ο θάνατος του Καραβέλα 1996|1996 ΕΤ1 Φάκελλος Αμαζών 1991|1991 ΑΝΤ1 Η φυλή των ανθρώπων 1995|1995 ΕΤ1 Οι δικηγόροι 1982|1982 ΕΡΤ Οι δικηγόροι της Αθήνας 1994|1994 Star Ο κήπος με τ’ αγάλματα (1981) 1981|1981 ΕΡΤ …στο camping… 1989|1989 ΕΤ1 Στο παρά 5 (2005) 2005|2005 Mega Οι συμμαθήτριες 1985|1985 ΕΡΤ Ο Χριστός ξανασταυρώνεται 1975|1975 ΕΙΡΤ Χαίρε Τάσο Καρατάσο 1985|1985 ΕΡΤ Παράξενος ταξιδιώτης 1972|1972 ΕΙΡΤ Πωλείται αγάπη 1992|1992 ΕΤ1 Οι παραστρατημένοι 1979|1979 ΕΡΤ Η οργή των θεών 1994|1994 ΣΚΑΙ Πες μου ναι 2005|2005 Alpha Πορεία 090 1980|1980 ΥΕΝΕΔ Βεντέττα 1999|1999 Mega Μαρία Δημάδη 1987|1987 ΕΡΤ2 Μαύρη χρυσαλλίδα 1990|1990 ΕΤ1 Η μάχη των πελαργών 1981|1981 ΥΕΝΕΔ Έρχονται οι Αμερικάνοι 1993|1993 Mega Η ετυμηγορία 1978|1978 ΥΕΝΕΔ Μυστικά και λάθη 2003|2003 Alpha Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου 2003|2003 Mega Μεθυσμένη πολιτεία 1980|1980 ΕΡΤ Μη μαδάς τη Μαργαρίτα 1999|1999 Alpha Αχ, οι φίλοι μου 1982|1982 ΥΕΝΕΔ Επικίνδυνη λήψη 1990|1990 Mega Σαν αδελφές 1999|1999 ΕΤ1 Ο Μανώλης ο Ντελμπεντέρης 1991|1991 ΕΤ2 Σκληρή γη 1988|1988 ΕΤ1 Βίος και πολιτεία του Χαράλαμπου Κ 1989|1989 ΕΤ2 Κερένια κούκλα (1987) 1987|1987 ΕΡΤ2 7 θανάσιμες πεθερές: Η κακιά πεθερά 2006|2006 Mega Safe sex: Βρέξει, χιονίσει… 2005|2005 Mega Ιστορίες από την απέναντι όχθη: Τους βλέπω 2007|2007 ΑΝΤ1 Η τελευταία Ιθάκη 1986|1986 ΕΡΤ Μαγική νύχτα: Ποιος ήταν 1995|1995 ΕΤ1 Μαγική νύχτα: Η καρδιά του καθρέφτη 1995|1995 ΕΤ1 Μπίζνες στα Βαλκάνια (1999) 1999|1999 ΕΤ1 Το γελοίον του πράγματος: Δώρον άδωρον 1994|1994 ΑΝΤ1 Τα χρώματα της αγάπης: Ο πρωταγωνιστής 1997|1997 ΕΤ1 Τμήμα ηθών: Η αναζήτηση 1992|1992 ΑΝΤ1 Βιογραφίες (1977) 1977|1977 ΕΡΤ Έλληνες διηγηματογράφοι: Το σπίτι των τριών παλικαριών 1982|1982 ΥΕΝΕΔ Έλληνες διηγηματογράφοι: Τρεις εικόνες 1982|1982 ΥΕΝΕΔ Το μινόρε μιας καρδιάς (1992) 1992|1992 ΕΤ2

Ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Πήρες πτυχίο; 1985 Άγγελος 1982 Άρπα Colla 1982 Και ο πρώτος ματάκιας 1982 Ρεπό (1982) 1982 Η κάθοδος των εννιά 1984 Ο άνθρωπος που το ‘παιζε πολύ 1983 Ταξίδι στα Κύθηρα 1984 Εδώ είναι Βαλκάνια! 1984 Αδέξιος εραστής 1984 Αγόρια στην πορνεία 1985 Εν πλω 1986 Και δειλός και τολμηρός 1988 Με τον Ορφέα τον Αύγουστο 1996 Το φτερό της μύγας 1995 Μπίζνες στα Βαλκάνια (1997) 1997 Μιρουπάφσιμ 1997 Τα ρόδινα ακρογιάλια 1998 Οι φωτογράφοι 1998 Το παιχνίδι της σκιάς 2001 Ο γιός του φύλακα 2006 Uranya 2006 1922 (1978) 1978 Η ηλικία της θάλασσας 1978 Η σκοτεινή καταγραφή μιας ηλιογραφίας 1977 Οι κυνηγοί 1977 Ο θίασος 1975 Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο 1970 Η ανταρσία των 10 1970 Ο Αστραπόγιαννος 1970 Εσχάτη προδοσία 1971 Ο αρχιψεύταρος 1971 Ο παραγυιός μου ο ραλλίστας 1971 Εχθρός ενός λαού 1972 Μέρες του ’36 1972 Οι απάνθρωποι 1972 Νύχτες της Ομόνοιας 1989 Καντίνα 2009 Made in Greece (1987) 1987

Ελληνικές τηλεταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι Ντούα βε, ντούα κούλετς 1988|1988 ΕΤ1 Αναζητώντας τον κυρ Αλέξανδρο 1984|1984 ΕΡΤ2 Χώμα και νερό (1985) 1985|1985 ΕΡΤ

Ελληνικές βιντεοταινίες στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Η αγάπη που δε γνώρισε σύνορα (1989) 1989 Εδήλωσα τρελλός δεν πάω στο στρατό 1988 Ένας ώριμος παιχνιδιάρης 1989 Η καρδιά του πατέρα 1990 Η μάνα της φόνισσας 1989 Το μινόρε μιας καρδιάς: Ανάμεσα σε δυο γυναίκες 1989 Ο καπετάνιος και η χορεύτρια 1989 Παλικάρι στα θρανία 1987 Περιμένοντας το αύριο 1989 Το φονικό 1986 Ο τρελλοπαλιάτσος 1986 Το μινόρε μιας καρδιάς: Πικρή ζωή 1989 Το μινόρε μιας καρδιάς: Θύελλα παθών 1989 Η μεγάλη απεργία: Τα Λαυρεωτικά 198?

Τηλεοπτικές θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Κανάλι Κερκεμέζοι 1988 ΕΤ1 Στάση λεωφορείου 1976 ΕΡΤ Η απαγωγή της Σμαράγδας 1977 ΕΡΤ Το μπουρίνι (1981) 1981 ΕΡΤ Το ποτάμι (1981) 1981 ΕΡΤ Χαβιάρι και φακές 1986 ΕΡΤ Ολονυχτία Τέλος Σχόλη 1982 ΕΡΤ Το σόι 1983 ΕΡΤ Το πανηγύρι (1984) 1984 ΕΡΤ Σχολείο γυναικών 1979 ΕΡΤ Το τέλος 1980 ΥΕΝΕΔ Η έξωση (1987) 1987 ΕΡΤ Το παιχνίδι των ρόλων 2000 ΕΤ1 Περί όνου σκιάς 1973 ΕΙΡΤ Το όνειρο ενός ανοιξιάτικου πρωινού 1972 ΕΙΡΤ

Θεατρικές παραστάσεις στις οποίες έχει παίξει:

Σελίδα περιεχομένου Έτος Οι μικροαστοί (2000) 2000