Ήταν ένας από εμάς ο Nick Cave εκείνα τα πρώτα χρόνια που βρίσκονταν στη Αθήνα για συναυλίες.

Και ακριβώς επειδή δεν κρατούσε εκείνη την διακριτή απόσταση που έχουν ακόμα και οι «σκοτεινοί» σταρ με το κοινό τους είχε «βαπτιστεί» με τον ελληνικότατον «Νίκος ο Σπηλιάς».

Πάντως ο Νίκος ή Nick είχε κερδίσει επάξια τη θέση του στις καρδιές των εγχώριων φαν του. Όχι μόνο για τις εκρηκτικές και ταυτόχρονα «υποχθόνιες» μουσικά συναυλίες του, αλλά και για τα όσα ακουλουθούσαν μετά.

Αρκετοί είναι αυτοί (μαζί και εγώ) που τον θυμούνται ακόμα να «στριμώχνεται» μετά το τέλος της συναυλίας στην μπάρα του Ρόδον ή του Club 22 πίνοντας και μιλώντας (συνήθως) με θαυμάστριες του.

Άλλοι τον είχαν «τρακάρει» ζαλισμένο να κόβει βόλτες μόνος του στο πάρκο του Πεδίου του Άρεως που ήταν τότε το ίδιο σκοτεινό όπως και σήμερα αλλά ασφαλές και ειρηνικό.